آیه ۹۶ - سوره یونس

امام رضا (علیه السلام)- امام عسکری (علیه السلام) از امام رضا (علیه السلام) نقل کرده است: خداوند یهودیان، مشرکان و ناصبی‌ها را سرزنش نمود و در این آیه فرمود: از میان اهل کتاب آنان که کافر شدند که منظور، یهودیان و مسیحیان است و نیز مشرکان. (بقره/۱۰۵) که همان ناصبی‌ها هستند، به خاطر اینکه از ذکر نام خدا و اسم محمّد (صلی الله علیه و آله) و فضائل علی (علیه السلام) خشمگین می‌شوند و اظهار فضل و شرف علی (علیه السلام)، خشم ایشان را می‌افزاید، دوست نمی‌دارند که از جانب پروردگار به شما خیری برسد. (بقره/۱۰۵) تا موجب افزایش عظمت و شخصیّت محمّد (صلی الله علیه و آله) و علی (علیه السلام) و خاندان آن‌ها گردد و دوست ندارند دلیل معجزه‌آسایی از آسمان فرود آید که موجب آشکارشدن مقام محمّد (صلی الله علیه و آله) و علی (علیه السلام) و خاندان آن‌ها شود. به همین‌جهت مانع هم‌کیشان خود می‌شوند که با تو به استدلال پردازند؛ تا مبادا بر آن‌ها پیروز شوی و معجزات تو آن‌ها را مجاب و مغلوب نماید و باعث ایمان‌آوردن عوام آن‌ها شود و یا در مورد رؤسای خود تردید پیدا کنند. به همین‌جهت، جلوی هرکس را که مایل به ملاقات تو است می‌گیرند تا تو را به‌عنوان یک ساحر زبان‌باز جلوه‌گر سازند و به او می‌گویند: «اگر او را نبینی و او تو را نبیند، برای تو بهتر است و موجب سلامتی دین و دنیای تو می‌شود». به‌وسیله‌ی چنین مسائلی مانع هدایتِ عوام خود می‌شدند... وقتی پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) آن‌ها را مورد سرزنش قرار داد، گروهی از یهودیان خدمت او رسیدند و شروع به دشمنی کردند. گفتند: «ای محمّد (صلی الله علیه و آله)! ادّعا می‌کنی که در دل ما چیزی است [مانند کفر به خدا] درحالی‌که خلاف آن چیزی است [که تو ادّعا می‌کنی] در دل ما قرار دارد. ما بی‌میل نیستیم بر آنکه دلیلی بر تو نازل شود تا موجب انقیاد و اطاعت ما از شما بشود». فرمود: «همان‌طور که اکنون شما با محمّد (صلی الله علیه و آله) دشمنی می‌ورزید، در آینده نیز وقتی نامه‌ی عمل شما گویا شود، با خدا به دشمنی خواهید پرداخت و می‌گویید: «خدایا! ملائکه‌ی نویسنده، به ما ستم روا داشته‌اند و چیزهایی را به ما نسبت داده‌اند که انجام نداده‌ایم». در چنین موقعی جوارح و اعضایتان علیه شما گواهی می‌دهند». [یهودیان] گفتند: «[ای محمّد (صلی الله علیه و آله)]! چه استشهاد دور و بعیدی آوردی! این کار دروغگویان است. بین ما و قیامت بسیار فاصله است. این ادّعا را اکنون در بدن‌های ما نشان بده تا بفهمیم راست می‌گویی و هرگز نمی‌توانی این کار را انجام دهی؛ چون دروغگو هستی»! پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) به علی (علیه السلام) فرمود: «جوارح آن‌ها را به شهادت بخواه»! و امیرالمؤمنین (علیه السلام) اعضاء و جوارح ایشان را به شهادت خواست. پس تمام جوارح آن‌ها گواهی دادند که این‌ها دوست ندارند بر امّت محمّد (صلی الله علیه و آله) به زبان آن جناب، خیری از جانب خدا نازل شود و نمی‌خواهند آیه‌ای روشنگر، حجّت و معجزه‌ای برای اثبات نبوّت پیامبر (صلی الله علیه و آله) و امامت برادرش علی (علیه السلام) نازل شود؛ مبادا که مغلوب شوند و عوام آن‌ها ایمان آورند و گروهی از آن‌ها از این دانشمندان سرپیچی کنند. گفتند: «ای محمّد (صلی الله علیه و آله)! ما این شهادت را نمی‌پذیریم که می‌گویی جوارح ما شهادت می‌دهند». پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) به امیرالمؤمنین (علیه السلام) فرمود: «این‌ها از کسانی هستند که خداوند درباره‌ی ایشان می‌فرماید: إِنَّ الَّذِینَ حَقَّتْ عَلَیْهِمْ کَلِمَتُ رَبِّکَ لا یُؤْمِنُونَ وَ لَوْ جاءَتْهُمْ کُلُّ آیَةٍ اینک آن‌ها را نفرین کن تا هلاک شوند». امیرالمؤمنین (علیه السلام) آن‌ها را نفرین نمود. پس هر عضوی که علیه آن‌ها گواهی داده بود، از هم پاشید؛ به‌طوری آن‌ها که همان جا مردند.

امام صادق (علیه السلام)- سلیمان‌بن‌خالد گوید: شنیدم امام صادق (علیه السلام) می‌فرماید: هرگاه خداوند، خوبی بنده‌ای را بخواهد، در دلش نقطه‌ی سفیدی می‌اندازد و گوش‌های دلش را می‌گشاید و بر او فرشته‌ای می‌گمارد که پیوسته او را استوار و پابرجا نگه می‌دارد. و هرگاه بدِ بنده‌ای را بخواهد، در دلش نقطه‌ی سیاهی می‌افکند و گوش‌های دلش را می‌ببندد و بر او شیطانی می‌گمارد که گمراهش می‌سازد. آنگاه حضرت این آیات را تلاوت فرمود: آن کس را که خدا بخواهد هدایت کند، سینه‌اش را برای [پذیرش] اسلام، گشاده می‌سازد و آن‌کس را که به خاطر اعمال خلافش بخواهد گمراه سازد، سینه‌اش را آن‌چنان تنگ می‌کند که گویی می‌خواهد که به آسمان فرا رود. بدین‌سان خدا به آن‌هایی که ایمان نمی‌آورند پلیدی می‌نهد. (انعام/۱۲۵)؛ کسانی که فرمان پروردگار تو بر آنان تحقّق یافته، [و به جرم اعمالشان، توفیق هدایت را از آن‌ها گرفته هرگز] ایمان نمی‌آورند. (یونس/۹۶) آن‌ها کسانی هستند که خدا نخواسته دل‌هایشان را پاک کند. (مائده/۴۱)