آیه إِلهِ النَّاسِ [3]
به [خدا و] معبود مردم.
الصّادق (علیه السلام)- وَ إِذَا قَرَأْتَ قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ فَقُلْ فِی نَفْسِکَ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاس.
امام صادق (علیه السلام)- هنگامی که آیه: قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ می‌خوانی، در دل خود بگو: «پناه می‌برم به پروردگار مردم».
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- عَنْ أَبِی‌صَالِحٍ عَنِ ابْنِ‌عَبَّاسٍ (رحمة الله علیه) فِی قَوْلِهِ تَعَالَی قُلْ أَعُوذُ بِرَبِ النَّاسِ یَقُولُ یَا مُحَمَّدُ (صلی الله علیه و آله) قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ {یَعْنِی بِخَالِقِ} {فخالق} النَّاسِ مَلِکِ النَّاسِ إِلهِ النَّاسِ لَا شَرِیکَ لَهُ و مَعَهُ.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- از ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه) درباره‌ی سخن خدای تعالی قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ [نقل شده است که خداوند] می‌فرماید: ای محمّد (صلی الله علیه و آله)! قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ یعنی به خالق مردم. مَلِکِ النَّاسِ إِلهِ النَّاسِ که برای او و با او شریکی نیست.