الصّادق (علیه السلام)- الْوَاجِبُ عَلَی کُلِ مُؤْمِنٍ إِذَا کَانَ لَنَا شِیعَهًْ أَنْ یَقْرَأَ فِی لَیْلَهًْ الْجُمُعَهًْ بِالْجُمُعَهًْ وَ سَبِّحِ اسْمَ رَبِّکَ الْأَعْلَی وَ فِی صَلَاهًْ الظُّهْرِ بِالْجُمُعَهًْ وَ الْمُنَافِقِینَ.
امام صادق (علیه السلام)- بر هر مؤمنی، اگر از شیعه‌ی ما باشد، واجب است که در شب جمعه، سوره‌های جمعه و سَبِّحِ اسْمَ رَبِّکَ الْأَعْلَی را بخواند و در نماز ظهر، سوره‌ی جمعه را بخواند.
الباقر (علیه السلام)- عَنْ مُحَمَّدِ‌بْنِ‌مُسْلِمٍ ... فِی الرَّجُلِ یُرِیدُ أَنْ یَقْرَأَ بِسُورَهًْ الْجُمُعَهًْ فِی الْجُمُعَهًْ فَیَقْرَأُ قُلْ هُوَ اللهُ أَحَدٌ قَالَ یَرْجِعُ إِلَی سُورَهًْ الْجُمُعَهًْ.
امام باقر (علیه السلام)- محمّدبن‌مسلم گوید: پرسیدم: «اگر کسی درصدد باشد که روز جمعه سوره‌ی جمعه بخواند، امّا سوره‌ی دیگری بر زبانش جاری شود. تکلیف او چیست»؟ آن حضرت گفت: «از تمام‌کردن آن سوره منصرف می‌شود و سوره‌ی جمعه را می‌خواند».
الصّادق (علیه السلام)- مَنْ صَلَّی الْجُمُعَهًَْ بِغَیْرِ الْجُمُعَهًْ وَ الْمُنَافِقِینَ أَعَادَ الصَّلَاهًَْ فِی سَفَرٍ أَوْ حَضَر وَ رُوِیَ لَا بَأْسَ فِی السَّفَرِ أَنْ یَقْرَأَ بِ قُلْ هُوَ اللهُ أَحَد.
امام صادق (علیه السلام)- هرکسی نماز جمعه را با سوره‌ی دیگری غیر از سوره‌ی جمعه و سوره‌ی منافقین بخواند، باید نمازش را از سر بخواند، چه در وطن باشد و چه در سفر باشد. ایرادی ندارد در سفر سوره قُلْ هُوَ اللهُ أَحَد را بخواند.
الباقر (علیه السلام)- عَنْ زُرَارَهًَْ‌بْنِ‌أَعْیَنَ عَنْ أَبِی‌جَعْفَرٍ (علیه السلام) فِی حَدِیثٍ طَوِیلٍ یَقُول اقْرَأْ سُورَهًَْ الْجُمُعَهًْ وَ الْمُنَافِقِینَ فَإِنَ قِرَاءَتَهُمَا سُنَّهًْ فِی یَوْمِ الْجُمُعَهًْ فِی الْغَدَاهًْ وَ الظُّهْرِ وَ الْعَصْرِ وَ لَا یَنْبَغِی لَکَ أَنْ تَقْرَأَ بِغَیْرِهِمَا فِی صَلَاهًْ الظُّهْرِ یَعْنِی یَوْمَ الْجُمُعَهًْ إِمَاماً کُنْتَ أَوْ غَیْرَ إِمَامٍ.
امام باقر (علیه السلام)- زراره از امام محمّد باقر (علیه السلام) نقل کرده است که فرمود: سوره‌ی جمعه و منافقین را بخوان زیرا قرائت این دو روز جمعه در نماز صبح و ظهر و عصر سنّت می‌باشد و سزاوار نیست در نماز ظهر روز جمعه غیر این دو را بخوانی چه امام باشی و چه غیر امام.
الصّادق (علیه السلام)- عَنِ الْحُسَیْنِ‌بْنِ‌أَبِی‌حَمْزَهًَْ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی‌عَبْدِاللَّهِ (علیه السلام) بِمَا أَقْرَأُ فِی صَلَاهًْ الْفَجْرِ فِی یَوْمِ الْجُمُعَهًْ فَقَالَ اقْرَأْ فِی الْأُولَی بِسُورَهًْ الْجُمُعَهًْ وَ فِی الثَّانِیَهًْ بِ قُلْ هُوَ اللهُ أَحَدٌ ثُمَ اقْنُتْ حَتَّی تَکُونَا سَوَاءً.
امام صادق (علیه السلام)- حسین‌بن‌ابوحمزه گوید: به امام صادق (علیه السلام) گفتم: «در نماز صبح روز جمعه چه سوره‌ای قرائت کنم»؟ امام صادق (علیه السلام) فرمود: «در رکعت اوّل سوره‌ی جمعه و در رکعت دوّم سوره‌ی قُلْ هُوَ اللهُ أَحَدٌ را قرائت کن، و بعداً قنوت خود را طولانی بخوان تا هر دو رکعت برابر شود».
الصّادق (علیه السلام)- إِنَ اللَّهَ أَکْرَمَ بِالْجُمُعَهًْ الْمُؤْمِنِینَ فَسَنَّهَا رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) بِشَارَهًْ لَهُمْ وَ الْمُنَافِقِینَ تَوْبِیخاً لِلْمُنَافِقِینَ وَ لَا یَنْبَغِی تَرْکُهَا فَمَنْ تَرَکَهَا مُتَعَمِّداً فَلَا صَلَاهًَْ لَهُ.
امام صادق (علیه السلام)- خداوند به‌وسیله‌ی سوره‌ی جمعه، مؤمنان را گرامی داشت و رسول خدا (صلی الله علیه و آله) آن را مژده ای برای مؤمنان و سوره‌ی منافقون را تنبیهی برای منافقان قرار داد و نباید آن را ترک کرد و هرکس آن را از روی تعمّد ترک کند، نمازی برای او نخواهد بود.
الصّادق (علیه السلام)- عَنْ مُحَمَّدِ‌بْنِ‌مُسْلِمٍ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی‌عَبْدِاللهِ (علیه السلام): الْقِرَاءَهًُْ فِی الصَّلَاهًْ فِیهَا شَیْءٌ مُوَقَّتٌ؟ قَالَ: لَا إِلَّا الْجُمُعَهًَْ فَإِنَّهُ یُقْرَأُ فِیهَا الْجُمُعَهًُْ وَ الْمُنَافِقِینَ.
امام صادق (علیه السلام)- محمّدبن‌مسلم گوید: به امام صادق (علیه السلام) عرض کردم: «در قرائت نماز، سوره‌ای هست که وقت مشخصی داشته باشد»؟ فرمود: «نه غیر از [روز] جمعه که در آن [سوره‌ی] جمعه و منافقون را می‌خواند».
الصّادق (علیه السلام)- اقْرَأْ فِی لَیْلَهًْ الْجُمُعَهًْ بِالْجُمُعَهًْ وَ سَبِّحِ اسْمَ رَبِّکَ الْأَعْلَی وَ فِی الْفَجْرِ بِسُورَهًْ الْجُمُعَهًْ وَ قُلْ هُوَ اللهُ أَحَدٌ وَ فِی الْجُمُعَهًْ بِالْجُمُعَهًْ وَ الْمُنَافِقِینَ.
امام صادق (علیه السلام)- در نماز شب جمعه، رکعت اوّل سوره‌ی جمعه و رکعت دوّم سوره‌ی سَبِّحِ اسْمَ رَبِّکَ الْأَعْلَی را قرائت کن و در نماز صبح جمعه، سوره‌ی جمعه و سوره قُلْ هُوَ اللهُ أَحَدٌ و در نماز ظهر جمعه، سوره‌ی جمعه و سوره‌ی منافقین را بخوان.
الصّادق (علیه السلام)- عَنِ الْحَلَبِیِّ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) عَنِ الْقِرَاءَهًْ فِی الْجُمُعَهًْ إِذَا صَلَّیْتُ وَحْدِی أَرْبَعاً أَجْهَرُ بِالْقِرَاءَهًْ فَقَالَ نَعَمْ وَ قَالَ اقْرَأْ بِسُورَهًْ الْجُمُعَهًْ وَ الْمُنَافِقِینَ فِی یَوْمِ الْجُمُعَهًْ.
امام صادق (علیه السلام)- حلبی گوید: از امام صادق (علیه السلام) درباره‌ی قرائت [نماز] در روز جمعه پرسیدم که: «اگر [نمازجمعه نخوانم و] فرادا [نماز] چهار رکعتی ظهر را بخوانم، آیا قرائت نماز را بلند بخوانم»؟ فرمود: «بله» و فرمود: «در روزجمعه، سوره‌ی جمعه و منافقون را بخوان».
الصّادق (علیه السلام)- مَنْ قَرَأَهَا لَیْلًا أَوْ نَهَاراً فِی صَبَاحِهِ وَ مَسَائِهِ أَمِنَ مِنْ وَسْوَسَهًِْ الشَّیْطَانِ وَ غَفَرَ لَهُ مَا یَأْتِی فِی ذَلِکَ الْیَوْمِ إِلَی الْیَوْمِ الثَّانِی.
امام صادق (علیه السلام)- هرکس آن را شب یا روز، درصبحگاه و شامگاه بخواند، از وسوسه‌ی شیطان درامان خواهد ماند و درآن روز تا روز بعد، هر آنچه از او سر بزند، آمرزیده خواهدشد.
الصّادق (علیه السلام)- الْوَاجِبُ عَلَی کُلِ مُؤْمِنٍ إِذَا کَانَ لَنَا شِیعَهًْ أَنْ یَقْرَأَ فِی لَیْلَهًْ الْجُمُعَهًْ بِالْجُمُعَهًْ وَ سَبِّحِ اسْمَ رَبِّکَ الْأَعْلَی وَ فِی صَلَاهًْ الظُّهْرِ بِالْجُمُعَهًْ وَ الْمُنَافِقِینَ فَإِذَا فَعَلَ ذَلِکَ فَکَأَنَّمَا یَعْمَلُ کَعَمَلِ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) وَ کَانَ جَزَاؤُهُ وَ ثَوَابُهُ عَلَی اللَّهِ الْجَنَّهًَْ.
امام صادق (علیه السلام)- بر هر مؤمنی، اگر از شیعه ما باشد، واجب است که در شب جمعه، سوره‌های جمعه و سَبِّحِ اسْمَ رَبِّکَ الْأَعْلَی را بخواند و در نماز ظهر، سوره‌ی جمعه و منافقون را بخواند و اگر این کار را انجام دهد، عملش همانند عمل رسول خدا (صلی الله علیه و آله) خواهد بود و جزا و پاداش عملش نزد خدا، بهشت است.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- مَنْ قَرَأَ سُورَهًَْ الْجُمُعَهًْ أُعْطِیَ عَشْرَ حَسَنَاتٍ بِعَدَدِ مَنْ أَتَی الْجُمُعَهًَْ وَ بِعَدَدِ مَنْ لَمْ یَأْتِهَا فِی أَمْصَارِ الْمُسْلِمِینَ.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- هرکس سوره‌ی جمعه را بخواند، به تعداد کسانی که برای [نماز] جمعه آمده‌اند و به تعداد کسانی که در شهرهای مسلمانان به نماز جمعه نیامده‌اند ده حسنه به او عطا می‌شود.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- مَنْ قَرَأَ هَذِهِ السُّورَهًَْ کَتَبَ اللَّهُ لَهُ عَشْرَ حَسَنَاتٍ بِعَدَدِ مَنِ اجْتَمَعَ فِی الْجُمُعَهًْ فِی جَمِیعِ الْأَمْصَارِ. وَ مَنْ قَرَأَهَا فِی کُلِّ لَیْلَهًٍْ أَوْ نَهَارٍ أَمِنَ مِمَّا یَخَافُ وَ صُرِفَ عَنْهُ کُلُّ مَحْذُورٍ.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- هرکس این سوره را بخواند، خداوند به تعداد تمامی کسانی که در روز جمعه در تمامی سرزمین‌ها گرد هم‌می‌آیند، ده پاداش برای او درنظر خواهدگرفت و هرکس آن را در هر شبانه‌روز بخواند، از هر آنچه که واهمه دارد در امان خواهد بود و از هرشرّی به دور خواهد ماند.
آیه يُسَبِّحُ لِلهِ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ الْمَلِكِ الْقُدُّوسِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ [1]
آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمين است همواره تسبيح خدا مى‌گويند، خداوندى كه مالك و حاكم است و از هر عيب و نقصى مبرّا، و توانا و حكيم است.
علیّ‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- یُسَبِّحُ لِلهِ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْضِ الْمَلِکِ الْقُدُّوسِ الْعَزِیزِ الْحَکِیمِ الْقُدُّوسُ الْبَرِیْءُ مِنَ الْآَفَاتِ الْمُوجِبَاتِ لِلْجَهْل.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- یُسَبِّحُ لِلهِ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْضِ الْملِکِ الْقُدُّوسِ الْعَزِیزِ الحَکِیمِ القدّوس یعنی کسی که از بلاهایی که موجب جهل و نادانی شود، منزّه است.
الصّادق (علیه السلام)- وَ مَتَی عَلِمْنَا أَنَّهُ عَزِیزٌ حَکِیمٌ صَدَّقْنَا بِأَنَّ أَفْعَالَهُ کُلَّهَا حِکْمَهًْ وَ إِنَّ وَجْهَهَا غَیْرُ مُنْکَشِفٍ.
امام صادق (علیه السلام)- هنگامی‌که ما دانستیم که خداوند متعال و قادر حکیم است، اینکه تمام افعالش حکیمانه است را تصدیق کردیم؛ هرچند برای ما غیر قابل کشف و پنهان باشد.
آیه هُوَ الَّذِي بَعَثَ فِي الْأُمِّيِّينَ رَسُولاً مِنْهُمْ يَتْلُوا عَلَيْهِمْ آياتِهِ وَ يُزَكِّيهِمْ وَ يُعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ إِنْ كانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِي ضَلالٍ مُبِينٍ [2]
او كسى است كه در ميان جمعيّت درس نخوانده پيامبرى از خودشان برانگيخت كه آياتش را بر آن‌ها بخواند و آن‌ها را تزكيّه كند و به آنان كتاب (قرآن) و حكمت بياموزد، هرچند پيش از آن در گمراهى آشكارى بودند.
الکاظم (علیه السلام)- بَعَثَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ مُحَمَّدا (صلی الله علیه و آله) رَحْمَهًْ لِلْعالَمِینَ فِی سَبْعٍ وَ عِشْرِینَ مِنْ رَجَبٍ فَمَنْ صَامَ ذَلِکَ الْیَوْمَ کَتَبَ اللَّهُ لَهُ صِیَامَ سِتِّینَ شَهْرا.
امام کاظم (علیه السلام)- خداوند متعال محمّد (صلی الله علیه و آله) را که رحمت برای همه‌ی جهانیان است، در بیست‌وهفتم رجب به پیامبری مبعوث فرمود. هرکس این روز را روزه بگیرد، خداوند برایش پاداش روزه شصت ماه می‌نویسد.
الصّادق (علیه السلام)- إِنَّ النَّبِیَّ (صلی الله علیه و آله)کَانَ یَقْرَأُ وَ یَکْتُبُ وَ یَقْرَأُ مَا لَمْ یُکْتَبْ.
امام صادق (علیه السلام)- پیامبر (صلی الله علیه و آله) می‌خواند و می‌نوشت و آنچه را که نوشته نشده بود نیز می‌خواند.
الصّادق (علیه السلام)- هُوَ الَّذِی بَعَثَ فِی الْأُمِّیِّینَ رَسُولًا مِنْهُمْ قَالَ کَانُوا یَکْتُبُونَ وَ لَکِنْ لَمْ یَکُنْ مَعَهُمْ کِتَابٌ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ وَ لَا بَعَثَ إِلَیْهِمْ رَسُولًا فَنَسَبَهُمْ إِلَی الْأُمِّیِّینَ.
امام صادق (علیه السلام)- هُوَ الَّذِی بَعَثَ فِی الْأُمِّیِّینَ رَسُولًا مِّنْهُمْ؛ آن‌ها می‌نوشتند، ولی کتابی از جانب خداوند نزد آن‌ها نبود و رسولی نزد آن‌ها فرستاده نشده بود و به این دلیل، خداوند تبارک‌وتعالی آنان را به اُمّی‌بودن نسبت داد.
الصّادق (علیه السلام)- عَنِ الْبَزَنْطِیِّ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِهِ عَنْ أَبِی‌عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) قَالَ: کَانَ مِمَّا مَنَّ اللَّهُ عزّوجلّ عَلَی رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) أَنَّهُ کَانَ یَقْرَأُ وَ لَا یَکْتُبُ فَلَمَّا تَوَجَّهَ أَبُو سُفْیَانَ إِلَی أُحُدٍ کَتَبَ الْعَبَّاسُ إِلَی النَّبِیِّ (صلی الله علیه و آله) فَجَاءَهُ الْکِتَابُ وَ هُوَ فِی بَعْضِ حِیطَانِ الْمَدِینَهًِْ فَقَرَأَهُ وَ لَمْ یُخْبِرْ أَصْحَابَهُ وَ أَمَرَهُمْ أَنْ یَدْخُلُوا الْمَدِینَهًَْ فَلَمَّا دَخَلُوا الْمَدِینَهًَْ أَخْبَرَهُمْ.
امام صادق (علیه السلام)- بزنطی از برخی شیعیان از امام صادق (علیه السلام) نقل کرده است که فرمود: آن بود که او می‌خواند، امّا نمی‌نوشت. هنگامی‌که ابوسفیان به‌سمت اُحُد حرکت کرد، عبّاس برای پیامبر (صلی الله علیه و آله) نامه‌ای نوشت. آن حضرت در وسط مدینه بود که نامه به دست او رسید، پس آن را خواند، ولی به یارانش اطّلاع نداد و به آن‌ها دستور داد که وارد مدینه شوند و هنگامی‌که وارد مدینه شدند، آن‌ها را باخبر ساخت.
الصّادق (علیه السلام)- کَانَ لنَّبِیُّ (صلی الله علیه و آله) یَقْرَأُ وَ لَا یُکْتَبْ.
امام صادق (علیه السلام)- پیامبر (صلی الله علیه و آله) می‌خواند، امّا نمی‌نوشت.