سوره نحل

پیامبر (صلی الله علیه و آله)- هرکس این سوره را تلاوت کند، خداوند [در قیامت] درباره‌ی نعمت‌هایی که در دنیا به او عطا کرده؛ از او بازخواست نمی‌کند و اگر در آن شب و یا روزی که این سوره را تلاوت کرده بمیرد، ثواب کسی به او داده می‌شود که بهترین وصیّت را کرده و مرده باشد.

امام صادق (علیه السلام)- عبدالرّحمن‌بن‌کثیر گوید: امام صادق (علیه السلام) درباره‌ی آیه: أَتَی أَمْرُ اللهِ فَلاَ تَسْتَعْجِلُوهُ فرمود: «منظور، امر (امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف)) ماست؛ خداوند حکم کرده است که درباره‌ی آن عجله نکنیم تا او را با سه لشکر یاری رساند: با ملائکه، مؤمنان و ترس [در دل دشمنان]. خروج قائم (عجل الله تعالی فرجه الشریف) همانند ظهور پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله) است. همان‌گونه که خداوند فرموده است: آن‌چنان بود که پروردگارت تو را از خآن‌هات به حق بیرون آورد، حال آنکه گروهی از مؤمنان ناخشنود بودند. (انفال/۵)

امام صادق (علیه السلام)- اوّلین کسی که با قائم (عجل الله تعالی فرجه الشریف) بیعت می‌کند، جبرئیل (علیه السلام) است که به صورت پرنده‌ای سفید نزد حضرت آمده با او بیعت می‌کند، سپس یک پایش را بر بیت‌اللهالحرام و دیگری را بر بیتالمقدّس می‌گذارد؛ سپس با صدای بلندی که همگان آن را می‌شنوند ندا می‌دهد: أَتَی أَمْرُ اللهِ فَلاَ تَسْتَعْجِلُوهُ.

امام صادق (علیه السلام)- هشامِ‌بنِ‌سالمٍ گوید: «از امام صادق (علیه السلام) تفسیر آیه: أَتی أَمْرُ اللهِ فَلا تَسْتَعْجِلُوهُ را پرسیدم». فرمود: «وقتی خداوند در مورد زمان وقوع یک اتفاق به پیامبر (صلی الله علیه و آله) خبر می‌دهد که زمان آن رسیده است، مانند این آیه که می‌فرماید: أَتی أَمْرُ اللهِ فَلا تَسْتَعْجِلُوهُ؛ به این معناست که زمان آن خواهد رسید». و [در جایی دیگر] فرمود: «وقتی خداوند خبر می‌دهد که کاری انجام شد مثل این است که انجام شده است [و اراده‌ی او، فعل اوست]»».

امام باقر (علیه السلام)- جبرئیل (علیه السلام)، کسی است که بر پیامبران نازل می‌شود؛ امّا روح همیشه همراه پیامبران و اوصیاء (علیهم السلام) است و از آن‌ها جدا نمی‌شود.

امام صادق (علیه السلام)- روح، مخلوقی با عظمت‌تر از جبرئیل و میکائیل است که همراه رسول خدا (صلی الله علیه و آله) بوده و او را تقویت می‌کرده و پس از پیامبر (صلی الله علیه و آله)، روح همراه امامان (است.

امام باقر (علیه السلام)- امام باقر (علیه السلام) درباره‌ی آیه: عَلَی مَن یَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ أَنْ أَنذِرُواْ أَنَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنَاْ فَاتَّقُونِ فرمود: «یعنی ملائکه با کتاب و [ابلاغ منصب] پیامبری [نازل می‌شوند تا کتاب آسمانی و مقام نبوّت را به کسی بدهند تا به‌واسطه‌ی آن مردم را انذار کند».

علی‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- خَلَقَ الإِنسَانَ مِن نُّطْفَةٍ فَإِذَا هُوَ خَصِیمٌ مُّبِینٌ؛ یعنی او را از یک قطره آب پَست آفرید. پس انسان، دشمنی متکلّم و بلیغ شد.

پیامبر (صلی الله علیه و آله)- امام علی (علیه السلام) می‌فرماید: از رسولخدا (صلی الله علیه و آله) سؤال شد: «کدام ثروت بهتر است»؟ فرمود: «زراعتی که صاحبش آن را به دست خود کاشته و به هنگام دِرو زکات آن را پرداخته است». عرض شد: «پس از کشاورزی کدام ثروت بهتر است»؟ فرمود: «گوسفندداری که خود گوسفندانش را در چراگاه‌های بارانگیر میچراند و نماز میخواند و زکات میدهد». عرض شد: «پس از گوسفند کدام ثروت بهتر است»؟ فرمود: «گاو که صبح و شام به صاحبش خیر میرساند [و شیر میدهد]». عرض شد: «پس از گاو کدام دارایی بهتر است»؟ فرمود: «درختانی که در گل استوار شده‌اند و در خشکسالی خوراک مردم را تأمین میکنند؛ چه خوب چیزی است درخت خرما؛ هرکس آن را بفروشد [ضرر کرده و] بهایش مانند خاکستری است که در قلّه‌ی بلندی باشد و در روز طوفانی تند بادی بر آن بوزد. مگر اینکه به‌جای آن درخت درخت دیگری بنشاند». عرض شد: «ای رسول خدا (صلی الله علیه و آله)! پس از درخت خرما چه مالی بهتر است»؟ حضرت سکوت نمود. مردی عرضکرد: «پس چرا درباره‌ی شتر چیزی نفرمودید»؟ فرمود: «بدبختی، بدخویی، رنج و دربه‌دری در شترداری است که صبح و شام قصد پشت کردن [و فرار] دارد و خیری ندهد مگر از آن سوی، که شوم‌تر است. (خیرش خود شر است)».

علی‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- دِفْء یعنی هرچه که خود را با آن گرم می‌کنند مثل پشم و موی چهارپایان.