آیه يَتَوارى مِنَ الْقَوْمِ مِنْ سُوءِ ما بُشِّرَ بِهِ أَ يُمْسِكُهُ عَلى هُونٍ أَمْ يَدُسُّهُ فِي التُّرابِ أَلا ساءَ ما يَحْكُمُونَ [59]
به خاطر بشارت بدى که به او داده شده، از قوم و قبیله‌ي خود پنهان مى شود؛ [و نمى داند] آیا آن [دختر] را با قبول ننگ نگهدارد، یا [زنده] در خاک پنهانش کند؟! آگاه باشید که بد حکم مى کنند!
علی‌ّبن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- أَ یُمْسِکُهُ عَلی هُونٍ أَیْ یَسْتَهِینُ بِه.
علی‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- أَ یُمْسِکُهُ عَلی هُونٍ؛ یعنی دختر را با کمال خواری [که برای او داشت] نگه می‌داشت.