آیه وَ إِذا قيلَ لَهُمْ ما ذا أَنْزَلَ رَبُّكُمْ قالُوا أَساطيرُ الْأَوَّلينَ [24]
و هنگامى که به آنها گفته شود: پروردگار شما چه نازل کرده است؟ مي‌گویند: «این‌ها افسانه هاى پیشینیان است.
الباقر (علیه السلام)- یَعْنُونَ بَنِی إِسْرائِیلَ.
امام باقر (علیه السلام)- یعنی وقتی به بنی‌إسرائیل گفته شود.
الکاظم (علیه السلام)- فِی قَوْلِهِ تَعَالَی وَ إِذا قِیلَ لَهُمْ ما ذا أَنْزَلَ رَبُّکُمْ قَالَ هُمْ عَدُوُّنَا أَهْلَ الْبَیْتِ إِذَا سَأَلُوا عَنَّا قَالُوا ذَلِک.
امام کاظم (علیه السلام)- منظور دشمنان ما اهل‌بیت (هستند که وقتی از آنان در مورد ما سؤال شود، چنین پاسخ می‌دهند.
الباقر (علیه السلام)- وَ إِذا قِیلَ لَهُمْ ما ذا أَنْزَلَ رَبُّکُمْ فِی عَلِیٍّ (علیه السلام) قالُوا أَساطِیرُ الْأَوَّلِینَ سَجْعُ أَهْلِ الْجَاهِلِیَّهًِْ فِی جَاهِلِیَّتِهِمْ فَذَلِکَ قَوْلُهُ أَساطِیرُ الْأَوَّلِین.
امام باقر (علیه السلام)- وَإِذَا قِیلَ لَهُم مَّاذَا أَنزَلَ رَبُّکُمْ؛ آنچه پروردگارتان درباره‌ی علی (علیه السلام) نازل کرد را اساطیر اوّلین پنداشتند. قَالُواْ أَسَاطِیرُ الأَوَّلِینَ. در جاهلیّت عرب سخنانی را به صورت نثر مسجّع و موزون می‌گفتند و این معنای أساطیرُ الأوّلینَ است.
علی‌ّبن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- أَساطِیرُ الْأَوَّلِینَ یَعْنِی أَکَاذِیبَ الْأَوَّلِینَ.
علی‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- أَسَاطِیرُ الأَوَّلِینَ؛ یعنی دروغ‌های ملّت‌های پیشین.