آیه خَلَقَ الْإِنْسانَ مِنْ نُطْفَةٍ فَإِذا هُوَ خَصيمٌ مُبينٌ [4]
انسان را از نطفهي بىارزشى آفرید؛ و [این موجود ضعیف] سرانجام [موجودى فصیح و] مدافع گویا و آشکار خویش گردید.
علیّبنابراهیم (رحمة الله علیه)- خَلَقَ الْإِنْسانَ مِنْ نُطْفَةٍ فَإِذا هُوَ خَصِیمٌ مُبِینٌ قَالَ خَلَقَهُ مِنْ قَطْرَهًٍْ مِنْ مَاءٍ مُنْتِنٍ فَیَکُونُ خَصِیماً مُتَکَلِّماً بَلِیغاً.
علیبنابراهیم (رحمة الله علیه)- خَلَقَ الإِنسَانَ مِن نُّطْفَةٍ فَإِذَا هُوَ خَصِیمٌ مُّبِینٌ؛ یعنی او را از یک قطره آب پَست آفرید. پس انسان، دشمنی متکلّم و بلیغ شد.