آیه ۴ - سوره نحل

آیه خَلَقَ الْإِنْسانَ مِنْ نُطْفَةٍ فَإِذا هُوَ خَصيمٌ مُبينٌ [4]

انسان را از نطفه‌ي بى‌ارزشى آفرید؛ و [این موجود ضعیف] سرانجام [موجودى فصیح و] مدافع گویا و آشکار خویش گردید.

۱
(نحل/ ۴)

علی‌ّبن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- خَلَقَ الْإِنْسانَ مِنْ نُطْفَةٍ فَإِذا هُوَ خَصِیمٌ مُبِینٌ قَالَ خَلَقَهُ مِنْ قَطْرَهًٍْ مِنْ مَاءٍ مُنْتِنٍ فَیَکُونُ خَصِیماً مُتَکَلِّماً بَلِیغاً.

علی‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- خَلَقَ الإِنسَانَ مِن نُّطْفَةٍ فَإِذَا هُوَ خَصِیمٌ مُّبِینٌ؛ یعنی او را از یک قطره آب پَست آفرید. پس انسان، دشمنی متکلّم و بلیغ شد.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۷، ص۵۹۶
بحارالأنوار، ج۵۷، ص۳۷۵/ القمی، ج۱، ص۳۸۲/ البرهان/ نورالثقلین
بیشتر