آیه وَ يَجْعَلُونَ لِما لا يَعْلَمُونَ نَصيباً مِمَّا رَزَقْناهُمْ تَاللهِ لَتُسْئَلُنَّ عَمَّا كُنْتُمْ تَفْتَرُونَ [56]
آنان براى بت‌هایى که هیچ‌گونه سود و زیانى از آن‌ها سراغ ندارند، سهمى از آنچه به آنان روزى داده ایم قرار مى دهند؛ به خدا سوگند،! [در دادگاه قیامت]، از این افتراها که مى بندید، بازپرسى خواهید شد!
علی‌ّبن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- وَ یَجْعَلُونَ لِما لا یَعْلَمُونَ نَصِیباً مِمَّا رَزَقْناهُمْ هُوَ الَّذِی وَصَفْنَاهُ مِمَّا کَانَتِ الْعَرَبُ یَجْعَلُونَ لِلْأَصْنَامِ نَصِیباً فِی زَرْعِهِمْ وَ إِبِلِهِمْ وَ غَنَمِهِم.
علی‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- وَ یَجْعَلُونَ لِما لا یَعْلَمُونَ نَصِیباً مِمَّا رَزَقْناهُمْ؛ این همان جریانی است که توضیح دادیم که اعراب برای بت‌های خود سهمی از کشت و زرع و شتر و گوسفند خودشان قرار می‌دادند.