آیه وَ إِذَا رَءَا الَّذِينَ ظَلَمُواْ الْعَذَابَ فَلَا يخفَّفُ عَنهُمْ وَ لَا هُمْ يُنظَرُون [85]
و هنگامى‌كه ستمكاران عذاب را ببينند، ديگر نه از مجازاتشان كاسته مي‌شود، و نه مهلت داده مى‌شوند.
علی‌ّبن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- وَ الْأُمَّهًُْ فِی کِتَابِ اللَّهِ عَلَی وُجُوهٍ کَثِیرَهًٍْ فَمِنْهُ الْخَلْقَ کُلَّهُمْ وَ هُوَ قَوْلُهُ وَ تَری کُلَّ أُمَّةٍ جاثِیَةً کُلُّ أُمَّةٍ تُدْعی إِلی کِتابِهَا وَ قَوْلُهُ وَ یَوْمَ نَبْعَثُ مِنْ کُلِّ أُمَّةٍ شَهِیداً ثُمَّ لا یُؤْذَنُ لِلَّذِینَ کَفَرُوا وَ لا هُمْ یُسْتَعْتَبُونَ وَ مِثْلُهُ کَثِیرٌ.
علی‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- امّت در قرآن در معناهای مختلفی استفاده شده که یک معنای آن اشاره به کلّ مخلوقات دارد. مانند این آیه‌ی قرآن که می‌فرماید: در آن روز هر امّتی را می‌بینی [که از شدّت ترس و وحشت] بر زانو نشسته، هر امّتی به‌سوی کتابش خوانده می‌شود. (جاثیه/۲۸) و آیه‌ای که می‌فرماید: وَ یَوْمَ نَبْعَثُ مِنْ کُلِّ أُمَّةٍ شَهِیداً ثُمَّ لا یُؤْذَنُ لِلَّذِینَ کَفَرُوا وَ لا هُمْ یُسْتَعْتَبُونَ و امثال این آیات در قرآن فراوان است.
الباقر (علیه السلام)- أَبُوحَمْزَهًَْ الثُّمَالِیُّ عَنْ أَبِی‌جَعْفَرٍ (علیه السلام) وَ یَوْمَ نَبْعَثُ مِنْ کُلِّ أُمَّةٍ شَهِیداً قَالَ نَحْنُ الشُّهُودُ عَلَی هَذِهِ الْأُمَّهًِْ.
امام باقر (علیه السلام)- ابوحمزه ثمالی از امام باقر (علیه السلام) نقل کرده که فرمود: «در آیه‌ی وَ یَوْمَ نَبْعَثُ مِنْ کُلِّ أُمَّه‌ی شَهیداً، ما آن شاهدان و گواهان بر این امّت هستیم».
علی‌ّبن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- وَ قَوْلُهُ وَ یَوْمَ نَبْعَثُ مِنْ کُلِّ أُمَّةٍ شَهِیداً قَالَ: لِکُلِّ زَمَانٍ وَ أُمَّهًٍْ إِمَامٌ، یُبْعَثُ کُلُّ أُمَّهًٍْ مَعَ إِمَامِهَا.
علی‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- وَ یَوْمَ نَبْعَثُ مِن کلُ‌ِّ أُمَّةٍ شَهِیداً؛ هر زمان و هر امّتی، امام خود را دارد و هر امّتی همراه امام خود مبعوث می‌شود.