آیه ۲۸ - سوره نحل

امام صادق (علیه السلام)- از امام صادق (علیه السلام) سؤال شد، در مورد این فرمایش خداوند عزّوجلّ که می‌فرماید: خدا جان‌ها را به هنگام مردنشان می‌گیرد (زمر/۴۲) و در جای دیگری که خداوند می‌فرماید: بگو: فرشته‌ی مرگ که موکّل بر شماست، شما را می‌میراند (سجده/۱۱) و باز میفرماید: آنان که چون فرشتگانشان پاک سیرت بمیرانند، (نحل/۳۲) و باز میفرماید: آنان کسانی هستند که بر خود ستم روا داشته‌اند چون فرشتگان جانشان را بستانند. (نحل/۲۸) و باز در جای دیگر میفرماید: فرستادگان ما بی هیچ کوتاهی و گذشتی جان او بگیرند (انعام/۶۱) و باز در جای دیگر میفرماید: اگر ببینی آن زمان را که فرشتگان جان کافران می‌ستانند (انفال/۵۰) حال با توجّه به اینکه در یک زمان آنقدر نفوس در اطراف جهان از دنیا میروند که شمارش آن‌ها را جز خدا نتواند، اگر تنها ملکالموت قبض روح میکند با توجّه به مضمون آیات یاد شده چگونه چنین چیزی ممکن است»؟! آن حضرت در پاسخ فرمود: «خداوند تبارکوتعالی برای ملکالموت دستیاران و کمک‌کارانی از فرشتگان قرار داده است که آن‌ها جان‌ها را میستانند؛ به سان رئیس نظمیّه (پلیس) که دارای مددکاران و دستیارانی از میان انسان‌هاست و برای انجام کارها و نیازهای خود به ایشان مأموریّت میدهد و آنان را به نقاط مختلف گسیل میدارد، ملائکه نیز به همین ترتیب از طرف ملکالموت اعزام میشوند و قبض روح انسان‌ها میکنند و ملکالموت نیز جان‌های قبضشده را از فرشتگان میستاند علاوه بر آنچه که خود قبض کرده است و همه‌ی آن‌ها را خداوند عزّوجلّ از ملکالموت میستاند».

امام علی (علیه السلام)- ابواسحاق همدانی گوید: وقتی امیرالمؤمنین علیبنابی‌طالب (علیه السلام) محمّد بن‌ابیبکر را به حکومت مصر و حومه‌ی آن گمارد نامه‌ای برایش نوشت، در آن چنین نوشته بود ... روح هیچ‌یک از مردم از کالبدش جدا نمی‌شود جز اینکه می‌داند که به کدام‌یک از دو سر منزل می‌رسد، به بهشت یا به دوزخ، دشمن خداست یا دوست اوست، اگر دوست خدا باشد درهای بهشت به رویش گشوده می‌شود و راه‌های آن برایش بازمیگردد و آنچه را که خداوند برایش مهیّا ساخته می‌ببیند و از هر کاری آسودگی می‌یابد و هر بار سنگینی از دوش او برداشته میشود. و چنانچه دشمن خدا باشد درهای دوزخ به رویش گشوده می‌شود و راه‌های آن برایش باز می‌گردد و آنچه را که خداوند برایش آماده ساخته مشاهده می‌کند، پس با هر ناخوشایندی روبرو می‌گردد و هر شادی و سروری را رها می‌سازد. همه‌ی این‌ها به هنگام مرگ انجام می‌گیرد و در همان وقت، یقین [به یکی از دو راه] حاصل می‌آید. خداوند فرموده است: آنان که چون فرشتگانشان پاک سیرت بمیرانند، می‌گویند: سلام بر شما. به پاداش کارهایی که می‌کرده‌اید به بهشت درآیید. (نحل/۳۲) و نیز می فرماید: الَّذِینَ تَتَوَفَّاهُمُ الْمَلائِکَةُ ظالِمِی أَنْفُسِهِمْ فَأَلْقَوُا السَّلَمَ ما کُنَّا نَعْمَلُ مِنْ سُوءٍ بَلی إِنَّ اللهَ عَلِیمٌ بِما کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ* فَادْخُلُوا أَبْوابَ جَهَنَّمَ خالِدِینَ فِیها فَلَبِئْسَ مَثْوَی الْمُتَکَبِّرِینَ