آیه أَوْ يَأْخُذَهُمْ في تَقَلُّبِهِمْ فَما هُمْ بِمُعْجِزينَ [46]
یا به هنگامى که [براى زندگى دنیا] در رفت و آمدند [عذاب خدا]، دامانشان را بگیرد در‌حالى‌که قادر به فرار نیستند؟!
علی‌ّبن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- قَوْلُهُ فِی تَقَلُّبِهِمْ قَالَ إِذَا جَاءُوا وَ ذَهَبُوا فِی التِّجَارَاتِ وَ فِی أَعْمَالِهِمْ فَیَأْخُذُهُمْ فِی تِلْکَ الْحَالَهًْ.
علی‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- فِی تَقَلُّبِهِمْ؛ یعنی آن هنگام که برای تجارت و کارهای [روزانه‌ی] خویش، آمد و شد می کنند، در آن حالت آن‌ها را می‌گیرد.