آیه إِنَّهُ لَيْسَ لَهُ سُلْطانٌ عَلَى الَّذينَ آمَنُوا وَ عَلى رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ [99]
زیرا او، برکسانى که ایمان دارند و بر پروردگارشان توکّل مى کنند، سلطه اى ندارد.
الصّادق (علیه السلام)- عَنْ أَبِی‌بَصِیرٍ عَنْ أَبِی‌عَبْدِ‌اللَّهِ (علیه السلام) قَالَ: قُلْتُ لَه فَإِذا قَرَأْتَ الْقُرْآنَ فَاسْتَعِذْ بِاللهِ مِنَ الشَّیْطانِ الرَّجِیمِ* إِنَّهُ لَیْسَ لَهُ سُلْطانٌ عَلَی الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَلی رَبِّهِمْ یَتَوَکَّلُونَ فَقَالَ یَا أَبَا مُحَمَّدٍ یُسَلَّطُ وَ اللَّهِ مِنَ الْمُؤْمِنِ عَلَی بَدَنِهِ وَ لَا یُسَلَّطُ عَلَی دِینِهِ قَدْ سُلِّطَ عَلَی أَیُّوبَ (علیه السلام) فَشَوَّهَ خَلْقَهُ وَ لَمْ یُسَلَّطْ عَلَی دِینِهِ وَ قَدْ یُسَلَّطُ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ عَلَی أَبْدَانِهِمْ وَ لَا یُسَلَّطُ عَلَی دِینِهِم قُلْتُ قَوْلُهُ تَعَالَی إِنَّما سُلْطانُهُ عَلَی الَّذِینَ یَتَوَلَّوْنَهُ وَ الَّذِینَ هُمْ بِهِ مُشْرِکُونَ قَالَ الَّذِینَ هُمْ بِاللَّهِ مُشْرِکُونَ یُسَلَّطُ عَلَی أَبْدَانِهِمْ وَ عَلَی أَدْیَانِهِمْ.
امام صادق (علیه السلام)- ابوبصیرگوید: به امام صادق (علیه السلام) عرض کردم: [در مورد این آیه:] فَإِذَا قَرَأْتَ الْقُرْآنَ فَاسْتَعِذْ بِاللهِ مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ* إِنَّهُ لَیْسَ لَهُ سُلْطَانٌ عَلَی الَّذِینَ آمَنُواْ وَعَلَی رَبِّهِمْ یَتَوَکَّلُونَ چه می‌فرمایید؟ فرمود: «ای ابامحمّد! به خدا سوگند! شیطان بر بدن مؤمن مسلّط می‌شود، امّا بر دین او مسلّط نمی‌شود، همانطور که بر بدن ایّوب (علیه السلام) مسلّط شده و ظاهر او را زشت کرد، امّا بر دین و عقیده او نتوانست سلطه یابد. گاهی شیطان بر بدن مؤمنان مسلّط می‌شود، امّا بر دینشان نه»! پرسیدم: «إِنَّمَا سُلْطَانُهُ عَلَی الَّذِینَ یَتَوَلَّوْنَهُ وَالَّذِینَ هُم بِهِ مُشْرِکُونَ یعنی چه»؟ فرمود: «یعنی آنان که به خدا شرک می‌ورزند، شیطان بر جسم و دین [و عقیده‌ی] آن‌ها سلطه یافته است».
الصّادق (علیه السلام)- إِذَا أَتَاکَ الشَّیْطَانُ مُوَسْوِساً لِیَصُدَّکَ عَنْ سَبِیلِ الْحَقِّ وَ یُنْسِیَکَ ذِکْرَ اللَّهِ فَاسْتَعِذْ بِرَبِّکَ وَ رَبِّهِ مِنْهُ فَإِنَّهُ یُؤَیِّدُ الْحَقَّ عَلَی الْبَاطِلِ وَ یَنْصُرُ الْمَظْلُومَ لِقَوْلِهِ عَزَّوَجَلَّ إِنَّهُ لَیْسَ لَهُ سُلْطانٌ عَلَی الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَلی رَبِّهِمْ یَتَوَکَّلُونَ وَ لَنْ یُقْدَرَ عَلَی هَذَا وَ مَعْرِفَهًِْ إِتْیَانِهِ وَ مَذَاهِبِ وَسْوَسَتِهِ إِلَّا بِدَوَامِ الْمُرَاقَبَهًِْ وَ الِاسْتِقَامَهًِْ عَلَی بِسَاطِ الْخِدْمَهًِْ وَ هَیْبَهًِْ الْمُطَّلَعِ وَ کَثْرَهًِْ الذِّکْر.
امام صادق (علیه السلام)- هر گاه شیطان نزد تو آمد و خواست تو را وسوسه کند و از راه خدا منحرف سازد و خداوند را از یاد تو ببرد، تو هم به خداوند خود و خداوند شیطان پناه ببر و از او یاری بجوی، خداوند هم حق را بر باطل نیرو می‌دهد و مظلوم را یاری می‌کند زیرا در قرآن فرموده است: إِنَّهُ لَیْسَ لَهُ سُلْطانٌ عَلَی الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَلی رَبِّهِمْ یَتَوَکَّلُونَ کسی قادر نیست چنین کند و بفهمد شیطان از کدام راه می‌آید و چگونه وسوسه می‌کند و مردم را فریب می‌دهد مگر آنکه پیوسته در حالت مراقبت و مواظبت باشد و در آستانه بندگی و خدمت، استقامت و ثبات پیدا کرده و از عظمت پروردگاری که آگاه و محیط است هراسیده [از خدایی که همه‌ی کارهای او را می‌داند و بازخواست می‌کند، بیم‌ناک باشد] و تا ممکن است در یاد خداوند متعال باشد.
علی‌ّبن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- لَیْسُ لَهُ أَنْ یُزِیلَهُمْ عَنِ الْوَلَایَهًِْ فَأَمَّا الذُّنُوبُ فَإِنَّهُمْ یَنَالُونَ مِنْهُ کَمَا یَنَالُونَ مِنْ غَیْرِه.
علی‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- شیطان رجیم نمی‌تواند آن‌ها را از ولایت جدا کند، امّا می‌تواند آن‌ها را به گناهان وسوسه کند، همان‌گونه که دیگر افراد را وسوسه می‌کند.