آیه وَ لَقَدْ نَعْلَمُ أَنَّهُمْ يَقُولُونَ إِنَّما يُعَلِّمُهُ بَشَرٌ لِسانُ الَّذي يُلْحِدُونَ إِلَيْهِ أَعْجَمِيٌّ وَ هذا لِسانٌ عَرَبِيٌّ مُبينٌ [103]
ما مىدانیم که آنها مىگویند: «[این آیات را] انسانى به او تعلیم مىدهد.» در حالى که زبان کسى که اینها را به او نسبت مىدهند عجمى است؛ ولى این (قرآن)، زبان عربى آشکار است.