آیه وَالتِّينِ وَ الزَّيْتُونِ [1]
سوگند به انجير و زيتون (يا: سوگند به سرزمين شام و بيت المقدس).
ابنعبّاس (رحمة الله علیه)- وَ التِّینِ وَ الزَّیْتُونِ أَقْسَمَ اللَّهُ سُبْحَانَهُ بِالتِّینِ الَّذِی یُؤْکَلُ وَ الزَّیْتُونِ الَّذِی یُعْصَرُ مِنْهُ الزَّیْتُ.
ابن‌عباس (رحمة الله علیه)- وَ التِّینِ وَ الزَّیْتُونِ؛ خدا به انجیر خوراکی و زیتونی که روغنکشی کنند سوگند خورده است.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- عَنْ أَنَسٍ قَالَ: لَمَّا نَزَلَ عَلَی رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) سُورَهًُْ وَ التِّینِ، فَرِحَ لَهَا فَرَحاً شَدِیداً حَتَّی بَانَ لَنَا شِدَّهًُْ فَرَحِهِ فَسَأَلْتُ ابْنَ عَبَّاسٍ (رحمة الله علیه) بَعْد ذَلِکَ عَنْ تَفْسِیرِهَا فَقَالَ: أَمَّا قَوْلُ اللَّهِ تَعَالَی: وَ التِّینِ فَبِلَادُ الشَّامِ، وَ الزَّیْتُونِ فَبِلَادُ فِلَسْطِینَ.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- انس گوید: وقتی سوره‌ی تین بر رسول خدا (صلی الله علیه و آله) نازل شد، آن حضرت (صلی الله علیه و آله) بسیار شاد و خوشحال شد، به گونه‌ای که همهی ما اصحاب، شادی و خوشحالی آن حضرت را مشاهدهکردیم. از ابن‌عباس (رحمة الله علیه) درباره‌ی علّت سرور و شادی نبی (صلی الله علیه و آله) و تفسیر سوره‌ی تین سؤالکردم. ابن‌عباس (رحمة الله علیه) بیانکرد؛ وَ التِّینِ یعنی سرزمین شام، الزَّیْتُونِ، یعنی سرزمین فلسطین.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- رُوِیَ عَنْ أَبِی ذَرٍّ (رحمة الله علیه) أَنَّهُ قَالَ فِی التِّینِ لَوْ قُلْتُ إِنَ فَاکِهَهًًْ نَزَلَتْ مِنَ الْجَنَّهًِْ لَقُلْتُ هَذِهِ هِیَ لِأَنَّ فَاکِهَهًَْ الْجَنَّهًِْ بِلَا عَجَمٍ فَکُلُوهُ فَإِنَّهَا تَنْفَعُ الْبَوَاسِیرَ.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- از ابوذر غفاری (رحمة الله علیه) روایت شده است: پیامبر (صلی الله علیه و آله) در مورد انجیر فرمود: اگر بخواهم بگویم میوه‌ای از بهشت نازلشده حتماً خواهم گفت این میوه، انجیر است. چراکه میوه‌ی بهشتی بدون هسته است؛ پس آن را بخورید که بواسیر (ورَم دردناک رگ‌های مقعد که گاهی با خونریزی همراه است) را برطرفکرده و برای نقرس (درد شدیدی در پا و بند انگشتان بخصوص شست پا) سودمند است.
الرّضا (علیه السلام)- التِّینِ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) وَ الزَّیْتُونِ أَمِیرُالْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام).
امام رضا (علیه السلام)- التِّینِ، رسول خدا (صلی الله علیه و آله) است و الزَّیْتُونِ، امیرمؤمنان علی (علیه السلام) است.
الصّادق (علیه السلام)- التِّینِ وَ الزَّیْتُونُ الْحَسَنُ وَ الْحُسَیْنُ (علیها السلام) وَ طُورُ سِینِینَ عَلِیُّ‌بْنُ‌أَبِی‌طَالِبٍ (علیه السلام).
امام صادق (علیه السلام)- التِّینِ وَ الزَّیْتُونُ، امام حسن و امام حسین (علیها السلام) می باشند و وَطُورِ سِینِینَ، امام علیبنابیطالب (علیه السلام) است.
الأئمه (علیهم السلام)- وَ التِّینِ وَ الزَّیْتُونِ نَزَلَتْ فِیهِمْ یَعْنِی عَلِیَّبْنَأَبِیطَالِبٍ (علیه السلام) وَ الْحَسَنَ وَ الْحُسَیْنَ (علیها السلام) وَ فَاطِمَهًَْ (سلام الله علیها).
ائمه (علیهم السلام)- سوره‌ی وَ التِّینِ وَ الزَّیْتُونِ در شأن ایشان نازل شده است، یعنی امام علی (علیه السلام)، فاطمه اطهر (سلام الله علیها)، حسن و حسین (علیها السلام) می‌باشد.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- إِنَّ اللَّهَ اخْتَارَ مِنَ الْبُلْدَانِ أَرْبَعَهًًْ فَقَالَ عَزَّوَجَلَّ: وَ التِّینِ وَ الزَّیْتُونِ* وَ طُورِ سِینِینَ* وَ هذَا الْبَلَدِ الْأَمِینِ فَالتِّینُ الْمَدِینَهًُْ وَ الزَّیْتُونُ بَیْتُ الْمَقْدِسِ وَ طُورُ سِینِینَ الْکُوفَهًُْ وَ هذَا الْبَلَدِ الْأَمِینِ مَکَّهًُْ.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- خداوند تبارک‌وتعالی چهار سرزمین را برگزید و فرمود: وَالتِّینِ وَالزَّیْتُونِ * وَطُورِ سِینِینَ * وَهَذَا الْبَلَدِ الْأَمِینِ؛ التِّینِ مدینه است و الزَّیْتُونِ، بیت المقدّس است و طُورِ سِینِینَ، کوفه است وَهَذَا الْبَلَدِ الْأَمِینِ، مکّه است.
ابنعبّاس (رحمة الله علیه)- التِّینُ مَسْجِدُ نُوحٍ (علیه السلام) الَّذِی بَنَی عَلَی الْجُودِیِّ وَ الزَّیْتُونُ بَیْتُ الْمَقْدِسِ.
ابن‌عباس (رحمة الله علیه)- التِّینِ مسجد نوح است که بر جودی ساخت. وَالزَّیْتُونِ بیت المقدس است.