آیه إِلَّا الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ فَلَهُمْ أَجْرٌ غَيْرُ مَمْنُونٍ [6]
مگر كسانيكه ايمان آورده و اعمال صالح انجام دادهاند كه براي آنها پاداشي تمام نشدنياست!
الرّضا ( عَنْ مُحَمَّدِ‌بْنِ‌الْفُضَیْلِ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِیالْحَسَنِ الرِّضَا (أَخْبِرْنِی عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّوَجَل ... إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ قَالَ: وَ اللَّهِ هُوَ أَمِیرُالْمُؤْمِنِینَ (وَ شِیعَتُهُ فَلَهُمْ أَجْرٌ غَیْرُ مَمْنُون.
امام رضا (علیه السلام)- محمّدبن‌فضیل گوید: به امام رضا (علیه السلام) عرضکردم: «مرا از کلام خداوند عزّوجلّ: إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ آگاه فرما». فرمود: «به خدا سوگند که منظور، حضرت علی (علیه السلام) و شیعیان اوست که برای آنها پاداشی تمام نشدنیاست».
الصّادق (علیه السلام)- عَلِیُّ‌بْنُ‌مُحَمَّدٍ الزُّهْرِیُّ مُعَنْعَنا عَنْ أَبِیعَبْدِاللَّهِ (علیه السلام) فِی قَوْلِهِ تَعَالَی: إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ فَلَهُمْ أَجْرٌ غَیْرُ مَمْنُونٍ قَالَ: الْمُؤْمِنُونَ هُمْ سَلْمَانُ الْفَارِسِیُّ (رحمة الله علیه) وَ مِقْدَادُبْنُالْأَسْوَدِ وَ عَمَّارٌ وَ أَبُوذَرٍّ (رحمة الله علیه)وَ أَمِیرُالْمُؤْمِنِینَ عَلِیُّ‌بْنُ‌أَبِیطَالِبٍ (علیه السلام) لَهُمْ أَجْرٌ غَیْرُ مَمْنُونٍ.
امام صادق (علیه السلام)- علی‌بن‌محمّد زهری به ترتیب از امام صادق (علیه السلام) نقل کرده که پیرامون آیه: إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ فَلَهُمْ أَجْرٌ غَیْرُ مَمْنُونٍ فرمود: ایمان‌آوردگان [در این آیه] عبارتند از: سلمان فارسی (رحمة الله علیه)، مقدادبناسود، عمّار، ابوذر (رحمة الله علیه) و امیرمؤمنان علیبنابیطالب (علیه السلام) که برای آنها پاداشی تمام‌نشدنی است.
الکاظم (علیه السلام)- عَنْ مُرَازِم عَنْ مُوسَیبْنِجَعْفَرٍ (علیه السلام) فِی قَوْلِهِ تَعَالَی ... إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ عَلِیُّبْنُأَبِیطَالِب (علیه السلام).
امام کاظم (علیه السلام)- إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ حضرت علیبنابیطالب (علیه السلام) است.
الصّادق (علیه السلام)- عَلِیُّ‌بْنُ‌مُحَمَّدٍ الزُّهْرِیُّ مُعَنْعَناً عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) فِی قَوْلِهِ تَعَالَی إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ فَلَهُمْ أَجْرٌ غَیْرُ مَمْنُونٍ قَالَ هُمُ الْمُؤْمِنُونَ سَلْمَانُ الْفَارِسِیُّ وَ مِقْدَادُبْنُالْأَسْوَدِ وَ عَمَّارٌ وَ أَبُو ذَرٍّ (وَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلِیُّ‌بْنُ‌أَبِی طَالِبٍ (علیه السلام) لَهُمْ أَجْرٌ غَیْرُ مَمْنُون.
امام صادق (علیه السلام)- إِلَّا الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ فَلَهُمْ أَجْرٌ غَیْرُ مَمْنُونٍ آن مؤمنان سلمان (رحمة الله علیه)، مقداد، عمار، ابوذر (رحمة الله علیه) هستند که برایشان مزد پیوسته وجود دارد.
علیبنإبراهیم (رحمة الله علیه)- إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ قَالَ ذَاکَ أَمِیرُالْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام) فَلَهُمْ أَجْرٌ غَیْرُ مَمْنُونٍ أَیْ لَا یُمْتَنُّ عَلَیْهِمْ بِهِ.
علیبنابراهیم (رحمة الله علیه)- إِلَّا الَّذِینَ ءَامَنُواْ وَ عَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ؛ منظور امیرالمؤمنین (علیه السلام) است؛ فَلَهُمْ أَجْرٌ غَیرُْ ممَنُونٍ؛ یعنی بابت آن منّتی بر ایشان گذاشته نمی شود.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- وَ عَن النَّبِیّ (صلی الله علیه و آله) إِذَا کَانَ الْعَبْدُ عَلَی طَرِیقَهًٍْ مِنَ الْخَیْرِ فَمَرِضَ أَوْ سَافَرَ أَوْ عَجَزَ عَنِ الْعَمَلِ بِکِبَرٍ کَتَبَ اللَّهُ لَهُ مِثْلَ مَا کَانَ یَعْمَلُ ثُمَّ قَرَأَ فَلَهُمْ أَجْرٌ غَیْرُ مَمْنُونٍ.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- از پیامبر (صلی الله علیه و آله) روایت شده است اگر مؤمن در راه خیر و درست حرکت کند و مریض شود یا به مسافرت برود یا در اثر پیری، نتواند اعمالش را چون گذشته انجام دهد، خداوند متعال همانند اعمال ایّام عادی را برایش خواهد نوشت. آنگاه حضرت (صلی الله علیه و آله)، این آیه را تلاوت فرمود: فَلَهُمْ أَجْرٌ غَیْرُ مَمْنُون.