آیه ۴ - سوره غاشیه

آیه تَصْلى ناراً حامِيَةً [4]

آن‌ها در آتش سوزان وارد مي‌گردند.

۱
(غاشیه/ ۴)

الرّسول (صلی الله علیه و آله)- عَنْ أَبِی بَصِیرٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّه (علیه السلام) قَالَ قُلْتُ لَهُ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ خَوِّفْنِی فَإِنَّ قَلْبِی قَدْ قَسَا فَقَالَ یَا أَبَا مُحَمَّدٍ اسْتَعِدَّ لِلْحَیَاهًِْ الطَّوِیلَهًِْ فَإِنَّ جَبْرَائِیلَ جَاءَ إِلَی رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) وَ هُوَ قَاطِبٌ وَ قَدْ کَانَ قَبْلَ ذَلِکَ یَجِیءُ وَ هُوَ مُبْتَسِمٌ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله): یَا جَبْرَئِیلُ جِئْتَنِی الْیَوْمَ قَاطِباً فَقَالَ: یَا مُحَمَّدُ قَدْ وُضِعَتْ مَنَافِخُ النَّارِ، فَقَالَ: وَ مَا مَنَافِخُ النَّارِ یَا جَبْرَئِیلُ فَقَالَ: یَا مُحَمَّدُ إِنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ أَمَرَ بِالنَّارِ فَنُفِخَ عَلَیْهَا أَلْفَ عَامٍ حَتَّی ابْیَضَّتْ وَ نُفِخَ عَلَیْهَا أَلْفَ عَامٍ حَتَّی احْمَرَّتْ ثُمَّ نُفِخَ عَلَیْهَا أَلْفَ عَامٍ حَتَّی اسْوَدَّتْ، فَهِیَ سَوْدَاءُ مُظْلِمَهًٌْ لَوْ أَنَّ قَطْرَهًًْ مِنَ الضَّرِیعِ قَطَرَتْ فِی شَرَابِ أَهْلِ الدُّنْیَا لَمَاتَ أَهْلُهَا مِنْ نَتْنِهَا.

پیامبر (صلی الله علیه و آله)- ابوبصیر از امام صادق (علیه السلام) نقل کرده است: همانا جبرئیل غضبناک و عبوس نزد پیامبر (صلی الله علیه و آله) آمد درحالی‌که قبلاً وقتی می‌آمد خندان و شادمان بود. پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: «ای جبرئیل امروز غضبناک و گرفته، نزد من آمده‌ای»؟! گفت: «ای محمّد (صلی الله علیه و آله)! شعله‌ورشدن آتش آغاز گردید». فرمود: «چگونه، ای جبرئیل»؟ گفت: «ای محمّد (صلی الله علیه و آله) خدای عزّوجلّ به آتش فرمان داد پس هزار سال بر آتش دمید تا سفید شد سپس هزار سال بر آن دمید تا سرخ شد آنگاه هزار سال بر آتش دمید تا سیاه گشت، سیاه تاریک و ظلمانی، اگر قطره‌ای از خار بن‌تلخ و ضریع در شراب اهل دنیا بریزد همه از بوی تعفّن آن می‌میرند».

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۸، ص۷۰
القمی، ج۲، ص۸۱
۲
(غاشیه/ ۴)

الصّادق (علیه السلام)- عَنْ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ أَبِی‌عَبْدِ‌اللَّهِ (علیه السلام) قَال قُلْتُ ... تَصْلی ناراً حامِیَةً قَالَ تَصْلَی نَارَ الْحَرْبِ فِی الدُّنْیَا عَلَی عَهْدِ الْقَائِمِ وَ فِی الْآخِرَهًِْ نَارَ جَهَنَّمَ.

امام صادق (علیه السلام)- محمّد از پدرش از امام صادق (علیه السلام) نقل کرده است: برای ایشان گفتم: تَصْلی ناراً حامِیَةً. فرمود: «در زمان قائم (عجل الله تعالی فرجه الشریف) گرفتار آتش جنگ می‌شوند و در آخرت به آتش جهنّم».

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۸، ص۷۲
الکافی، ج۸، ص۵۰/ بحارالأنوار، ج۲۴، ص۳۱۰/ بحارالأنوار، ج۵۱، ص۵۰/ تأویل الآیات الظاهرهًْ، ص۷۶۲ و ثواب الأعمال، ص۲۰۸/ الصراط المستقیم، ج۲، ص۲۵۳
۳
(غاشیه/ ۴)

علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- تَصْلی وُجُوهُهُمْ ناراً حامِیَة.

علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- با چهره آن‌ها در آتش سوزان وارد می‌گردند.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۸، ص۷۲
بحارالأنوار، ج۷، ص۲۰۹/ القمی، ج۲، ص۴۱۸
بیشتر