آیه وَ لَنْ يُؤَخِّرَ اللهُ نَفْساً إِذا جاءَ أَجَلُها وَ اللهُ خَبيرٌ بِما تَعْمَلُونَ [11]
خداوند هرگز مرگ كسى را هنگامى‌كه اجل او فرا رسد به تأخير نمى‌اندازد، و خداوند به آنچه انجام مى‌دهيد آگاه است.
الباقر (علیه السلام)- عَنْ أَبِی‌بَصِیرٍ عَنْ أَبِی‌جَعْفَرٍ (علیه السلام) قال: إِنَّ عِنْدَ اللَّهِ کُتُباً مَوْقُوتَهًًْ یُقَدِّمُ مِنْهَا مَا یَشَاءُ وَ یُؤَخِّرُ فَإِذَا کَانَ لَیْلَهًُْ الْقَدْرِ أَنْزَلَ اللَّهُ فِیهَا کُلَّ شَیْءٍ یَکُونُ إِلَی لَیْلَهًٍْ مِثْلِهَا وَ ذَلِکَ قَوْلُهُ لَنْ یُؤَخِّرَ اللهُ نَفْساً إِذا جاءَ أَجَلُها إِذَا أَنْزَلَ وَ کَتَبَهُ کُتَّابُ السَّمَاوَاتِ وَ هُوَ الَّذِی لَا یُؤَخِّرُهُ.
امام باقر (علیه السلام)- ابوبصیر نقل میکند که امام باقر (علیه السلام) درباره‌ی این آیه: وَ لَنْ یُؤَخِّرَ اللهُ نَفْساً إِذا جاءَ أَجَلُها [فرمود]: «نزد خداوند نوشته هایی موقّت است که هر کدام را بخواهد پیش یا پس اندازد. پس وقتی که شب قدر شود خداوند هر چیزی را که تا شب قدر سال آینده می شود نازل می کند و این است معنی قول خدا که فرمود: وَ لَنْ یُؤَخِّرَ اللهُ نَفْساً إِذا جاءَ أَجَلُها یعنی وقتی اجلش نازل شد و کاتبان آسمان‌ها آن را نوشتند. و این اجلی است که خدا به تأخیرش نمی‌افکند.