آیه يَقُولُ أَهْلَكْتُ مالاً لُبَداً [6]
مي‌گويد: «مال زيادي را (در كارهاي خير) نابود كرده‌ام»!
الباقر (علیه السلام)- فِی رِوَایَهًِْ أَبِی‌الْجَارُود عَنْ أَبِی‌جَعْفَرٍ (علیه السلام) فِی قَوْلِهِ یَقُولُ أَهْلَکْتُ مالًا لُبَداً قَالَ هُوَ عَمْرُوبْنُ‌عَبْدِ وُدٍّ حِینَ عَرَضَ عَلَیْهِ عَلِیُّ‌بْنُ‌أَبِی‌طَالِبٍ (علیه السلام) الْإِسْلَامَ یَوْمَ الْخَنْدَقِ وَ قَالَ فَأَیْنَ مَا أَنْفَقْتُ فِیکُمْ مَالًا لُبَداً وَ کَانَ قَدْ أَنْفَقَ مَالًا فِی الصَّدِّ عَنْ سَبِیلِ اللَّهِ فَقَتَلَهُ عَلِیٌّ (علیه السلام).
امام باقر (علیه السلام)- در روایت ابوالجارود از امام باقر (علیه السلام) آمده است که ایشان درباره‌ی کلام خداوند متعال: أَهْلَکْتُ مَالًا لُّبَدًا فرمود: «این سخن عمروبن‌عبدود است درآن‌هنگام که علیّ‌بن‌ابی‌طالب (علیه السلام) در روز خندق، اسلام را بر او عرضه داشت». او گفت: «پس آن مال فراوانی که در برابرتان خرج کردم چه می شود»؟ او مالی را برای ایستادگی در برابر راه خدا خرج کرده بود، پس علی (علیه السلام) او را به هلاکت رساند.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- یَقُولُ أَهْلَکْتُ مالًا لُبَداً أَیْ مُجْتَمِعا.
علی‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- یَقُولُ أَهْلَکْتُ مالًا لُبَداً؛ از بین بردم مال انبوهی را.
الباقر (علیه السلام)- یَقُولُ أَهْلَکْتُ مالًا لُبَداً یَعْنِی الَّذِی جَهَّزَ بِهِ النَّبِیُّ (صلی الله علیه و آله) فِی جَیْشِ الْعُسْرَهًِْ.
امام باقر (علیه السلام)- یَقُولُ أَهْلَکْتُ مالًا لُبَداً؛ منظور پولی است که برای تجهیز سپاه در جنگ عسرت داد.