آیه إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْراً [6]
[آري] مسلّماً با [هر] سختي آساني است.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْراً قَالَ مَا کُنْتَ فِی الْعُسْرِ أَتَاکَ الْیُسْر.
علی‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا یعنی هروقت در تنگنا و عسرت قرار داشتی، آسانی و گشایش به سراغت آمده است.
الباقر (علیه السلام)- عَنِ الْبَاقِرِ (علیه السلام) سُئِلَ عَنْ رَجُلٍ خَبِیثٍ قَدْ لَقِیَ مِنْهُ جُهْداً هَلْ تَرَی مُکَاشَفَتَهُ أَمْ مُدَارَاتَهُ فَکَتَبَ إِلَیْهِ الْمُدَارَاهًُْ خَیْرٌ لَکَ مِنَ الْمُکَاشَفَهًِْ وَ إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْراً {فَ} إِنَّ الْعاقِبَةَ لِلْمُتَّقِینَ.
امام باقر (علیه السلام)- در مورد مردی که بدزبان بود سؤال شد که: «بفرمایید او را در بین مردم رسوا کنیم یا با او مدارا کنیم»؟ امام (علیه السلام) فرمود: «مدارا کردن بهتر از رسوا کردن است؛ إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْراً و پایانی نیک برای پرهیزگاران است».
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- قَالَ الرَّسُولُ (صلی الله علیه و آله) لِأَبِی‌ذَرّ (رحمة الله علیه): إِنِ اسْتَطَعْتَ أَنْ تَعْمَلَ لِلَّهِ عَزَّ‌وَ‌جَلَّ بِالرِّضَا فِی الْیَقِینِ فَافْعَلْ وَ إِنْ لَمْ تَسْتَطِعْ فَإِنَّ فِی الصَّبْرِ عَلَی مَا تَکْرَهُ خَیْراً کَثِیراً وَ إِنَّ النَّصْرَ مَعَ الصَّبْرِ وَ الْفَرَجَ مَعَ الْکَرْبِ وَ إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْراً.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- اگر توانائی داری که برای خدای عزّوجلّ عملی انجام دهی به خشنودی و یقین انجام ده و اگر نمی‌توانی پس همانا در شکیبائی بر آنچه را که خوش نداری بهره‌ای فراوان است زیرا که یاری کردن با شکیبائی است و نجات با غم‌ها إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْراً.