آیه كَلّا لَئِنْ لَمْ يَنْتَهِ لَنَسْفَعاً بِالنّاصِيَةِ [15]
چنان نيست [كه او مىپندارد]، اگر دست از كار خود برندارد، ناصيهاش (موى پيش سرش) را گرفته، [و به سوى عذاب] مىكشانيم.
علیّبنإبراهیم (رحمة الله علیه)- لَنَسْفَعاً بِالنَّاصِیَةِ أَیْ لَنَأْخُذُهُ بِالنَّاصِیَهًِْ فَنُلْقِیهِ فِی النَّار.
علیبنابراهیم (رحمة الله علیه)- آیه لَنَسْفَعاً بِالنَّاصِیَةِ؛ یعنی سر او را میگیریم و در آتش میاندازیم.