آیه إنَّ عَلَيْنا لَلْهُدى [12]
به يقين هدايت كردن برما است.
الرّضا (علیه السلام)- عَنِ الْبَزَنْطِیِّ قَال سَمِعْتُ الرِّضَا (علیه السلام) یَقُولُ فِی تَفْسِیر ... إِنَّ عَلَیْنا لَلْهُدی فَقُلْتُ لَهُ: قَوْلُ اللَّهِ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی إِنَّ عَلَیْنا لَلْهُدی قَالَ اللَّهُ: یَهْدِی مَنْ یَشاءُ وَ یُضِلُّ مَنْ یَشاءُ فَقُلْتُ لَهُ أَصْلَحَکَ اللَّهُ إِنَّ قَوْماً مِنْ أَصْحَابِنَا یَزْعُمُونَ أَنَّ الْمَعْرِفَهًَْ مُکْتَسَبَهًٌْ وَ أَنَّهُمْ إِذَا نَظَرُوا مِنْ وَجْهِ النَّظَرِ أَدْرَکُوا فَأَنْکَرَ ذَلِکَ وَ قَالَ فَمَا لِهَؤُلَاءِ الْقَوْمِ لَایَکْتَسِبُونَ الْخَیْرَ لِأَنْفُسِهِمْ لَیْسَ أَحَدٌ مِنَ النَّاسِ إِلَّا وَ هُوَ یُحِبُّ أَنْ یَکُونَ هُوَ خَیْراً مِمَّنْ هُوَ مِنْهُ هَؤُلَاءِ بَنِی‌هَاشِمٍ مَوْضِعُهُمْ مَوْضِعُهُمْ وَ قَرَابَتُهُمْ قَرَابَتُهُمْ وَ هُمْ أَحَقُّ بِهَذَا الْأَمْرِ مِنْکُمْ أَ فَتَرَوْنَ أَنَّهُمْ لَا یَنْظُرُونَ لِأَنْفُسِهِمْ وَ قَدْ عَرَفْتُمْ وَ لَمْ یَعْرِفُوا قَالَ أَبُوجَعْفَرٍ (علیه السلام) لَوِ اسْتَطَاعَ النَّاسُ لَأَحَبُّونَا.
امام رضا (علیه السلام)- بزنطی گوید: از امام رضا (علیه السلام) درباره‌ی کلام خداوند تبارک و تعالی: إِنَّ عَلَیْنَا لَلْهُدَی پرسیدم. و ایشان فرمود: «خداوند هرکه را بخواهد، هدایت می کند و هرکه را بخواهد، گمراه می کند». به ایشان عرض کردم: «خدایت به تو خیر دهد! گروهی از یاران ما می پندارند معرفت اکتسابی است و بر این باورند که هرکس از دیدگاه درست بنگرد، درمی یابد». حضرت (علیه السلام) این سخن را نادرست دانست و فرمود: «اگر چنین است چرا آن گروه، این برتری را برای خود کسب نمی کنند؟ همه‌ی مردم دوست می دارند برتر از کسی باشند که وی برتر از آن‌ها است. مثلاً بنی‌هاشم که جایگاهشان چنان است که می دانی و نزدیکی ایشان به رسول خدا (صلی الله علیه و آله) چنان است که می دانی و برای این امر (خلافت) از شما سزاوارتر هستند، آیا می پنداری ایشان به فکر خود نیستند؟ یا اینکه شما به معرفت رسیده اید و آنان به معرفت نرسیده اند؟! امام باقر (علیه السلام) فرمود: «اگر مردم می توانستند، ما را دوست می داشتند»».
علی‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- إِنَّ عَلَیْنا لَلْهُدی قَالَ عَلَیْنَا: أَنْ نُبَیِّنَ لَهُمْ قَوْلُه.
علی‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- إِنَّ عَلَیْنَا لَلْهُدَی؛ بر ماست که برای آنان روشنگری‌کنیم.
الصّادق (علیه السلام)- عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) فِی قَوْلِ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ ... أَمَّا قَوْلُهُ: إِنَّ عَلَیْنا لَلْهُدی یَعْنِی أَنَ عَلِیّاً (علیه السلام) هُوَ الْهُدَی.
امام صادق (علیه السلام)- إِنَّ عَلَیْنَا لَلْهُدَی یعنی تنها حضرت علی (علیه السلام) هدایت است.
الصّادق (علیه السلام)- وَ کَفَی اللهُ الْمُؤْمِنِینَ الْقِتَالَ بِعَلِیٍ (علیه السلام).
امام صادق (علیه السلام)- وَکَفَی اللهُ المُؤمِنِینَ القِتَالَ؛ و خداوند [در این میدان]، مؤمنان را به وسیلهی حضرت علی (علیه السلام) از جنگ بی‌نیاز ساخت [و پیروزی را نصیبشان کرد]. (احزاب/۲۵)