آیه ثُمَّ كانَ مِنَ الَّذينَ آمَنُوا وَ تَواصَوْا بِالصَّبْرِ وَ تَواصَوْا بِالْمَرْحَمَةِ [17]
سپس از كساني باشد كه ايمان آورده و يكديگر را به شكيبايي و رحمت توصيه مي‌كنند!
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- یَقُولُ وَ تَواصَوْا بِالصَّبْرِ عَلِیُّ‌بْنُ‌أَبِی‌طَالِبٍ (علیه السلام).
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- وَ تَواصَوْا بِالصَّبْرِ یعنی علیّ‌بن‌ابی‌طالب (علیه السلام) که توصیه به‌حق و سفارش به صبر و استواری کرده و می‌کند.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- وَ تَواصَوْا بِالصَّبْرِ عَلَی فَرَائِضِ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ وَ تَواصَوْا بِالْمَرْحَمَةِ فِیمَا بَیْنَهُمْ وَ لَا یُقْبَلُ هَذَا إِلَّا مِنْ مُؤْمِن.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- وَ تَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ؛ یعنی بر واجبات خداوند عزّوجلّ. وَ تَوَاصَوْا بِالْمَرْحَمَةِ؛ یعنی بین یکدیگر، حال آنکه این تنها از مؤمن پذیرفته می شود.