آیه كَلّا إِنَّ الْإِنْسانَ لَيَطْغى [6]
چنين نيست [كه شما مى‌پنداريد] به يقين انسان طغيان مى‌كند.
علیّبنإبراهیم (رحمة الله علیه)- إِنَّ الْإِنْسَانَ إِذَا اسْتَغْنَی یَکْفُرُ وَ یَطْغَی وَ یُنْکِرُ.
علیبنابراهیم (رحمة الله علیه)- وقتی انسان خود را بی نیاز پندارد، کفر می ورزد و نافرمانی می کند و انکار پیشه می کند.
الائمه (علیهم السلام)- أَنَ فُقَرَاءَ الْمُؤْمِنِینَ یَدْخُلُونَ الْجَنَّهًَْ قَبْلَ أَغْنِیَائِهِمْ بِسَبْعِینَ خَرِیفاً وَ أَمَّا الْغَنِیُّ فَإِنَّهُ مُطْغًی لِقَوْلِهِ تَعَالَی: إِنَّ الْإِنْسانَ لَیَطْغی* أَنْ رَآهُ اسْتَغْنی.
ائمه (علیهم السلام)- فقیران مؤمنین هفتاد سال زودتر از ثروتمندان وارد بهشت می‌شوند و امّا ثروتمند سرکشی میکند چنانکه خدای تعالی می‌فرماید: إِنَّ الْإِنْسانَ لَیَطْغی* أَنْ رَآهُ اسْتَغْنی.