آیه ۴ - سوره بینه

آیه وَ ما تَفَرَّقَ الَّذينَ أُوتُوا الْكِتابَ إِلاَّ مِنْ بَعْدِ ما جاءَتْهُمُ الْبَيِّنَةُ [4]

اهل كتاب [نيز پيش از اين در دين خدا] اختلاف نكردند مگربعد از آن كه دليل روشن براي آنان آمد.

۱
(بینه/ ۴)

أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- بَیَّنَ اللَّهُ عَزَّ‌وَ‌جَلَّ بَیْنَ الْحَقِّ وَ الْبَاطِلِ فِی کَثِیرٍ مِنْ آیَاتِ الْقُرْآنِ وَ لَمْ یَجْعَلْ لِلْعِبَادِ عُذْراً فِی مُخَالَفَهًِْ أَمْرِهِ بَعْدَ الْبَیَانِ وَ الْبُرْهَانِ وَ لَمْ یَتْرُکْهُمْ فِی لَبْسٍ مِنْ أَمْرِهِمْ وَ لَقَدْ رَکِبَ الْقَوْمُ الظُّلْمَ وَ الْکُفْرَ فِی اخْتِلَافِهِمْ بَعْدَ نَبِیِّهِمْ وَ تَفْرِیقِهِمُ الْأُمَّهًَْ وَ تَشْتِیتِ أَمْرِ الْمُسْلِمِینَ وَ اعْتِدَائِهِمْ عَلَی أَوْصِیَاءِ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) بَعْدَ أَنْ بَیَّنَ لَهُمْ مِنَ الثَّوَابِ عَلَی الطَّاعَهًِْ وَ الْعِقَابِ عَلَی الْمَعْصِیَهًِْ بِالْمُخَالَفَهًِْ فَاتَّبِعُوا أَهْوَاءَهُمْ وَ تَرَکُوا مَا أَمَرَهُمُ اللَّهُ بِهِ وَ رَسُولُهُ قَالَ تَعَالَی وَ ما تَفَرَّقَ الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتابَ إِلَّا مِنْ بَعْدِ ما جاءَتْهُمُ الْبَیِّنَة.

امام علی (علیه السلام)- خداوند با برهان و روشن‌کردن موضوعات حق و باطل را از هم جدا ساخته و مردم را در اشتباه قرار نداده است، امّت اسلامی پس از وفات رسول خدا (صلی الله علیه و آله) در تاریکی و کفر قرار گرفتند، و با هم اختلاف کردند و از هم جدا شدند. مسلمانان از هم پراکنده شدند و نسبت به اوصیاء پیامبر تجاوز و تعدّی کردند، و این بعد از آن بود که خداوند برای اطاعت‌کنندگان پاداش و برای معصیت‌کنندگان عقاب معیّن فرمود، امّا آن‌ها از هوای نفس خود پیروی کردند و اوامر خدا و رسولش را فراموش نمودند. خداوند متعال در قرآن فرموده: وَ ما تَفَرَّقَ الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتابَ إِلَّا مِنْ بَعْدِ ما جاءَتْهُمُ الْبَیِّنَة.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۸، ص۲۹۸
بحارالأنوار، ج۶۶، ص۸۲/ بحارالأنوار، ج۹۰، ص۵۷
۲
(بینه/ ۴)

الباقر (علیه السلام)- وَ ما تَفَرَّقَ الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتابَ یَعْنِی مُکَذِّبُو الشِّیعَهًِْ وَ قَوْلُهُ إِلَّا مِنْ بَعْدِ ما جاءَتْهُمُ الْبَیِّنَةُ أَیْ بَعْدَ مَا جَاءَهُمُ الْحَق.

امام باقر (علیه السلام)- وَ ما تَفَرَّقَ الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتابَ؛ یعنی تکذیب‌کنندگان شیعه إِلَّا مِنْ بَعْدِ ما جاءَتْهُمُ الْبَیِّنَةُ؛ یعنی بعد از آنکه حق برای ایشان آمد.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۸، ص۲۹۸
بحارالأنوار، ج۲۳، ص۳۶۹/ تأویل الآیات الظاهرهًْ، ص۸۰۰؛ «مکذبی» بدل «مکذبوا»
۳
(بینه/ ۴)

علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- وَ ما تَفَرَّقَ الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتابَ إِلَّا مِنْ بَعْدِ ما جاءَتْهُمُ الْبَیِّنَةُ قَالَ لَمَّا جَاءَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) بِالْقُرْآنِ خَالَفُوهُ وَ تَفَرَّقُوا بَعْدَهُ.

علی‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- وَمَا تَفَرَّقَ الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتَابَ إِلَّا مِن بَعْدِ مَا جَاءتْهُمُ الْبَیِّنَةُ؛ هنگامی که رسول خدا (صلی الله علیه و آله) قرآن را برایشان آورد، با ایشان مخالفت کردند و پس از ایشان، پراکنده شدند.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۸، ص۲۹۸
القمی، ج۲، ص۴۳۲/ بحارالأنوار، ج۹، ص۲۵۳/ نورالثقلین/ البرهان
بیشتر