آیه ۷ - سوره شمس

آیه وَ نَفْسٍ وَ ما سَوَّاها [7]

و سوگند به روح آدمى و آن‌كس‌كه آن را [آفريده و] موزون ساخته.

۱
(شمس/ ۷)

الصّادق (علیه السلام)- عَنِ الْفَضْلِ‌أَبِی‌الْعَبَّاس عَنْ أَبِی‌عَبْدِ‌اللَّهِ (علیه السلام) أَنَّهُ قَال ... وَ نَفْسٍ وَ ما سَوَّاها قَالَ هُوَ الْمُؤْمِنُ الْمَسْتُورُ وَ هُوَ عَلَی الْحَق.

امام صادق (علیه السلام)- وَ نَفْسٍ وَ ما سَوَّاها؛... مؤمنی است که از جور مخالفین پنهان است امّا عقیده‌اش درست است.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۸، ص۱۳۸
بحارالأنوار، ج۲۴، ص۷۲/ تأویل الآیات الظاهرهًْ، ص۷۷۶
۲
(شمس/ ۷)

علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- وَ قَوْلُهُ وَ نَفْسٍ وَ ما سَوَّاها قَالَ: خَلَقَهَا وَ صَوَّرَهَا.

علی‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا یعنی او را بیافرید و صورت بخشید.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۸، ص۱۳۸
القمی، ج۲، ص۴۲۴/ بحارالأنوار، ج۲۴، ص۷۰/ البرهان
۳
(شمس/ ۷)

الرّسول (صلی الله علیه و آله)- عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ: کَانَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) إِذَا تَلَا هَذِهِ الْآیَهًَْ وَ نَفْسٍ وَ ما سَوَّاها فَأَلْهَمَها فُجُورَها وَ تَقْواها وَقَفَ ثُمَّ قَال: اللَّهُمَ آتِ نَفْسِی تَقْوَاهَا وَ أَنْتَ وَلِیُّهَا وَ مَوْلَاهَا وَ أَنْتَ خَیْرُ مَنْ زَکَّاهَا.

پیامبر (صلی الله علیه و آله)- ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه) گوید: رسول خدا (صلی الله علیه و آله) هنگامی‌که این آیه را می‌خواند: وَ نَفْسٍ وَ ما سَوَّاها فَأَلْهَمَها فُجُورَها وَ تَقْواها مکثی کرد و گفت: «خداوندا! به دلم تقوایش را عنایت کن و آن را پاک بدار که تو بهترین پاک دارنده‌ی دل‌هایی، تو ولیّ و مولای آنی».

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۸، ص۱۳۸
بحارالأنوار، ج۸۹، ص۲۲۰/ نورالثقلین
بیشتر