آیه وَ الْقَمَرِ إِذا تَلاها [2]
و به ماه هنگامى‌كه از پى آن در آيد ( .
الصّادق (علیه السلام)- عَنْ سُلَیْمَانَ یَعْنِی الدَّیْلَمِی عَنْ أَبِی‌عَبْدِ‌اللَّهِ (علیه السلام) قَالَ سَأَلْتُهُ عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَل ... الْقَمَرِ إِذا تَلاها قَالَ ذَاکَ أَمِیرُ‌الْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام) تَلَا رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) وَ نَفَثَهُ بِالْعِلْمِ نَفْثا.
امام صادق (علیه السلام)- سلیمان دیلمی گوید: از امام صادق (علیه السلام) درباره‌ی گفتار خدای عزّوجلّ: وَ الْقَمَرِ إِذا تَلاها، پرسیدم». فرمود: «مقصود امیرالمؤمنین (علیه السلام) است که از پی رسول خدا (صلی الله علیه و آله) آمد و آن حضرت (علیه السلام) دانش را به‌طورکامل در او دمید (چنانچه ماه از خورشید کسب نور می‌کند، علی (علیه السلام) از رسول خدا (صلی الله علیه و آله) کسب دانش کرد)».
الصّادق (علیه السلام)- وَ الْقَمَرِ إِذا تَلاها الْحَسَنُ (علیه السلام) وَ الْحُسَیْن (علیه السلام).
امام صادق (علیه السلام)- وَالْقَمَرِ إِذا تَلاها؛ حسن و حسین (علیها السلام) هستند.
الباقر (علیه السلام)- فَضَرَبَ مَثَلَ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) الشَّمْسَ وَ مَثَلَ الْوَصِیِّ الْقَمَرَ وَ هُوَ قَوْلُهُ عَزَّوَجَلَّ جَعَلَ الشَّمْسَ ضِیاءً وَ الْقَمَرَ نُوراً.
امام باقر (علیه السلام)- خداوند مَثَل محمّد (صلی الله علیه و آله) را به خورشید زده و مَثَل وصیّ و جانشینش را به ماه که این آیه اشاره به همان است: خورشید را روشنایی، و ماه را نور قرار داد. (یونس/۵)
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- عَنْ جَابِرِ‌بْنِ‌عَبْدِ اللَّهِ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّه (صلی الله علیه و آله) اقْتَدُوا بِالشَّمْسِ فَإِذَا غَابَتِ الشَّمْسُ فَاقْتَدُوا بِالْقَمَرِ ... فَقَالَ أَنَا الشَّمْسُ وَ عَلِیٌّ (علیه السلام) الْقَمَر.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- جابر گوید: پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمود: پیرو خورشید باشید، وقتی غائب شد از ماه پیروی کنید... تا اینکه فرمود: «خورشید منم و علی (علیه السلام) ماه است».
الکاظم (علیه السلام)- عَنْ عَلِیِّ‌بْنِ‌أَحْمَدَ‌بْنِ‌مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِیهِ قَالَ: کُنْتُ أَنَا وَ صَفْوَانُ عِنْدَ أَبِی الْحَسَنِ (علیه السلام) فَذَکَرُوا الْإِمَامَ وَ فَضْلَهُ قَالَ إِنَّمَا مَنْزِلَهًُْ الْإِمَامِ فِی الْأَرْضِ بِمَنْزِلَهًِْ الْقَمَرِ فِی السَّمَاءِ وَ فِی مَوْضِعِهِ هُوَ مُطَّلِعٌ عَلَی جَمِیعِ الْأَشْیَاءِ کُلِّهَا.
امام کاظم (علیه السلام)- علی‌بن‌احمد بن محمّد گوید: من و صفوان خدمت امام کاظم (علیه السلام) بودیم، صحبت از امام و مقامش شد. فرمود: «مقام امام در زمین مانند ماه در آسمان است، او در محلّ خود از تمام چیزها مطّلع است».
الرّضا (علیه السلام)- إِنَّمَا هُوَ مِثْلُ الْقَمَرِ یَدُورُ فِی کُلِّ مَکَانٍ أَوْ تَرَاهُ مِنْ کُلِّ مَکَانٍ.
امام رضا (علیه السلام)- امام مانند ماه است که در هر مکان دور می‌زند.