آیه وَ ما أَدْراكَ مَا الطَّارِقُ [2]
و تو چه مي‌داني كوبنده شب چيست؟!
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- الطَّارِقُ النَّجْمُ الثَّاقِبُ وَ هُوَ نَجْمُ الْعَذَابِ وَ نَجْمُ الْقِیَامَهًِْ وَ هُوَ زُحَلُ فِی أَعْلَی الْمَنَازِل.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- الطَّارِقِ، همان النَّجْمُ الثَّاقِبُ و آن ستاره‌ی عذاب و ستاره‌ی قیامت است و آن «زحل» است که در بلندترین منزل‌ها است.
الصّادق (علیه السلام)- عَنْ أَبِی‌عَبْدِ‌اللَّهِ (علیه السلام) فِی قَوْلِهِ وَ السَّماءِ وَ الطَّارِقِ قَالَ السَّمَاءُ فِی هَذَا الْمَوْضِعِ أَمِیرُ‌الْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام) وَ الطَّارِقُ الَّذِی یَطْرُقُ بِالْأَئِمَّهًِْ (علیهم السلام) مِنْ عِنْدِ رَبِّهِمْ مِمَّا یَحْدُثُ بِاللَّیْلِ وَ النَّهَارِ وَ هُوَ الرُّوحُ الَّذِی مَعَ الْأَئِمَّهًِْ (علیهم السلام) یُسَدِّدُهُم.
امام صادق (علیه السلام)- ابوبصیر از امام صادق (علیه السلام) در مورد این آیه نقل می‌کند: وَ السَّمَاءِ وَ الطَّارِقِ، فرمود: «منظور از آسمان، امیرالمؤمنین (علیه السلام) است، و طارق کسی است که از نزد پروردگار، از آنچه در شب و روز اتّفاق می‌افتد، برای ائمّه (علیهم السلام) خبر می‌آورد؛ همان روحی که همراه ائمّه (علیهم السلام) است و آن‌ها را راهنمایی می‌کند».