آیه ۷ - سوره طارق

آیه يَخْرُجُ مِنْ بَيْنِ الصُّلْبِ وَ التَّرائِبِ [7]

آبي كه از ميان پشت و سينه‌ها خارج مي‌شود!

۱
(طارق/ ۷)

علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- الصُّلْبُ الرَّجُلُ وَ التَّرَائِبُ الْمَرْأَهًُْ وَ هِیَ صَدْرُهَا.

علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- صلب از آنِ مرد و ترائب از آنِ زن است، و ترائب استخوان‌های سینه است.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۸، ص۳۶
القمی، ج۲، ص۴۱۵/ بحارالأنوار، ج۵۷، ص۳۳۷
۲
(طارق/ ۷)

ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- التَّرَائِبُ مَوْضِعُ الْقِلَادَهًِْ مِنَ الْمَرْأَهًِْ.

ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- ترائب جای گردن‌بند زن است.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۸، ص۳۶
بحارالأنوار، ج۵۷، ص۳۸۶/ بحارالأنوار، ج۵۷، ص۳۸۶
۳
(طارق/ ۷)

ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- یَخْرُجُ مِنْ بَیْنِ الصُّلْبِ وَ التَّرائِبِ قَالَ مَا بَیْنَ الْجِیدِ وَ النَّحْرِ.

ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- یَخْرُجُ مِنْ بَیْنِ الصُّلْبِ وَ التَّرائِبِ میان گردن و گلوگاه.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۸، ص۳۶
بحارالأنوار، ج۵۷، ص۳۸۶/ بحارالأنوار، ج۵۷، ص۳۸۷، فیه: «یخرج من بین صلبه» بدل «ما بین الجِید»
۴
(طارق/ ۷)

الصّادق (علیه السلام)- عَنْ عَبْدِ‌الرَّحْمَنِ‌بْنِ‌سَالِم أَنَّهُ دَخَلَ ابْنُ‌شُبْرُمَهًَْ وَ أَبُوحَنِیفَهًَْ عَلَی الصَّادِقِ (علیه السلام) فَقَالَ لِأَبِی‌حَنِیفَهًَْ اتَّقِ اللَّهَ وَ لَا تَقِسِ الدِّینَ بِرَأْیِکَ فَإِنَّ أَوَّلَ مَنْ قَاسَ إِبْلِیسُ إِذْ أَمَرَهُ اللَّهُ تَعَالَی بِالسُّجُودِ فَقَالَ أَنَا خَیْرٌ مِنْهُ خَلَقْتَنِی مِنْ نارٍ وَ خَلَقْتَهُ مِنْ طِین ... ثُمَّ قَالَ الْبَوْلُ أَقْذَرُ أَمِ الْمَنِیُّ قَالَ الْبَوْلُ قَالَ یَجِبُ عَلَی قِیَاسِکَ أَنْ یَجِبَ الْغُسْلُ مِنَ الْبَوْلِ دُونَ الْمَنِیِّ وَ قَدْ أَوْجَبَ اللَّهُ تَعَالَی الْغُسْلَ مِنَ الْمَنِیِّ دُونَ الْبَوْلِ ثُمَّ قَالَ لِأَنَّ الْمَنِیَّ اخْتِیَارٌ وَ یَخْرُجُ مِنْ جَمِیعِ الْجَسَدِ وَ یَکُونُ فِی الْأَیَّامِ وَ الْبَوْلُ ضَرُورَهًٌْ وَ یَکُونُ فِی الْیَوْمِ مَرَّاتٍ قَالَ أَبُوحَنِیفَهًَْ کَیْفَ یَخْرُجُ مِنْ جَمِیعِ الْجَسَدِ وَ اللَّهُ یَقُولُ یَخْرُجُ مِنْ بَیْنِ الصُّلْبِ وَ التَّرائِبِ قَالَ أَبُوعَبْدِ‌اللَّهِ (علیه السلام) فَهَلْ قَالَ لَا یَخْرُجُ مِنْ غَیْرِ هَذَیْنِ الْمَوْضِعَیْن.

امام صادق (علیه السلام)- ابن بشرمه و ابوحنیفه خدمت حضرت صادق (علیه السلام) رسیدند، امام (علیه السلام) به ابوحنیفه فرمود: «از خدا بترس و دین را با رأی و قیاس خود توجیه نکن. اوّلین کسی که قیاس کرد ابلیس بود زیرا خداوند او را امر به سجده کرد. گفت من از او بهترم مرا از آتش آفریده و او را از گل». باز فرمود: «ادرار کثیف‌تر است یا منی»؟ ابوحنیفه جواب داد: «ادرار». فرمود: «بنا به قیاس تو باید غسل را برای ادرار کرد نه برای منی، با اینکه خداوند غسل را برای منی قرار داده نه ادرار». سپس فرمود: «چون منی اختیاری است و از تمام بدن خارج می‌شود و در هر چند روز یک‌بار است ولی ادرار ضروری است و در هر روز چند مرتبه». ابوحنیفه گفت: «چطور منی از تمام بدن خارج می‌شود با اینکه خداوند در قرآن کریم می‌فرماید یَخْرُجُ مِنْ بَیْنِ الصُّلْبِ وَ التَّرائِبِ». امام صادق (علیه السلام) فرمود: «آیا فرموده است از جای دیگر خارج نمی‌شود [فقط از همین دوجا خارج می‌شود].

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۸، ص۳۶
بحارالأنوار، ج۱۰، ص۲۱۲/ بحارالأنوار، ج۵۷، ص۳۳۳؛ بتفاوت یسیر / المناقب، ج۴، ص۲۵۲
بیشتر