آیه ۱۱ - سوره عادیات

آیه إِنَّ رَبَّهُمْ بِهِمْ يَوْمَئِذٍ لَخَبيرٌ [11]

در آن روز پروردگارشان از آن‌ها كاملاً آگاه است؟!

۱
(عادیات/ ۱۱)

أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- وَ اعْلَمُوا عِبَادَ اللَّهِ أَنَّکُمْ وَ مَا أَنْتُمْ فِیهِ مِنْ هَذِهِ الدُّنْیَا عَلَی سَبِیلِ مَنْ قَدْ مَضَی مِمَّنْ کَانَ أَطْوَلَ مِنْکُمْ أَعْمَاراً وَ أَشَدَّ بَطْشاً وَ أَعْمَرَ دِیَاراً وَ أَبْعَدَ آثَاراً ... فَأَصْبَحُوا بَعْدَ الْحَیَاهًِْ أَمْوَاتاً وَ بَعْدَ غَضَارَهًِْ الْعَیْشِ رُفَاتاً فُجِعَ بِهِمُ الْأَحْبَابُ وَ سَکَنُوا التُّرَابَ وَ ظَعَنُوا فَلَیْسَ لَهُمْ إِیَابٌ هَیْهَاتَ هَیْهَاتَ کَلَّا إِنَّها کَلِمَةٌ هُوَ قائِلُها وَ مِنْ وَرائِهِمْ بَرْزَخٌ إِلی یَوْمِ یُبْعَثُونَ وَ کَأَنْ قَدْ صِرْتُمْ إِلَی مَا صَارُوا إِلَیْهِ مِنَ الْبِلَی وَ الْوَحْدَهًِْ فِی دَارِ الْمَوْتِ وَ ارْتَهَنْتُمْ فِی ذَلِکَ الْمَضْجَعِ وَ ضَمَّکُمْ ذَلِکَ الْمُسْتَوْدَعُ فَکَیْفَ بِکُمْ لَوْ قَدْ تَنَاهَتِ الْأُمُورُ وَ بُعْثِرَتِ الْقُبُورُ وَ حُصِّلَ ما فِی الصُّدُورِ وَ وَقَعْتُمْ لِلتَّحْصِیلِ بَیْنَ یَدَیِ الْمَلِکِ الْجَلِیلِ فَطَارَتِ الْقُلُوبُ لِإِشْفَاقِهَا مِنْ سَالِفِ الذُّنُوبِ وَ هُتِکَتْ مِنْکُمُ الْحُجُبُ وَ الْأَسْتَارُ وَ ظَهَرَتْ مِنْکُمُ الْغُیُوبُ وَ الْأَسْرَار.

امام علی (علیه السلام)- ای بندگان خدا! بدانید که شما و آنچه در این دنیا دارید و حوادثی که بر شما می‌گذرد همان مسائلی می‌باشد که بر گذشتگان شما هم گذشته است و آن‌ها هم مانند شما در این دنیا زندگی می‌کردند و عمر آن‌ها هم از شما طولانی‌تر و شهرهای آن‌ها آبادتر و آثارشان عمیق‌تر بود... بعد از زندگی به‌صورت مردگان در آمده‌اند آن‌ها بعد از عیش و عشرت و شادمانی خاک شدند، دوستان در مصیبت آن‌ها جمع شدند و در خاک آرمیدند، آن‌ها به جایی رفته‌اند که دیگر برگشتی نیست، آن‌ها دور هستند، چنین نیست! این سخنی است که او به زبان می‌گوید (و اگر بازگردد، کارش همچون گذشته است)! و پشت سر آنان برزخی است تا روزی که برانگیخته شوند (مؤمنون/۱۰۰) شما هم مانند آن‌ها خواهید شد و بدن‌های شما پوسیده می‌گردد، و به تنهایی روی خاک‌ها قرار خواهید گرفت، و در قبرها جای خواهید کرد هنگامی که کارها پایان یابد و قبرها از هم شکافته گردند وَ حُصِّلَ ما فِی الصُّدُور شما در آن هنگام مقابل خداوند بزرگ قرار خواهید گرفت، دل‌ها از ترس گناهان خائف و پریشان می‌باشند و می‌دانند چه کرده‌اند، پرده‌ها بالا می‌روند و فاش می‌شوند و عیب‌ها آشکار می‌گردند و رازها بر ملا می‌شوند.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۸، ص۳۴۲
بحارالأنوار، ج۷۴، ص۴۳۹
بیشتر