آیه ما أَصابَ مِنْ مُصِيبَةٍ إِلّا بِإِذْنِ اللهِ وَ مَنْ يُؤْمِنْ بِاللهِ يَهْدِ قَلْبَهُ وَ اللهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ [11]
هيچ مصيبتى رخ نمى‌دهد مگر به اذن خدا! و هر‌كس به خدا ايمان آورد، خداوند قلبش را هدايت مى‌كند؛ و خدا به هرچيز داناست.
الصّادق (علیه السلام)- إِنَّ الْقَلْبَ لَیَتَرَجَّجُ فِیمَا بَیْنَ الصَّدْرِ وَ الْحَنْجَرَهًِْ حَتَّی یُعْقَدَ عَلَی الْإِیمَانِ فَإِذَا عُقِدَ عَلَی الْإِیمَانِ قَرَّ وَ ذَلِکَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ وَ مَنْ یُؤْمِنْ بِاللهِ یَهْدِ قَلْبَهُ.
امام صادق (علیه السلام)- قلب بین سینه و گلو درحال حرکت می‌باشد تا ایمان در آن به پیوندد، هنگامی‌که ایمان در آن پیوند خورد استقرار پیدا می‌کند، و همین است گفتار خداوند که فرمود: وَ مَنْ یُؤْمِنْ بِاللهِ یَهْدِ قَلْبَهُ.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- مَنْ یُؤْمِنْ بِتَوْحِیدِ اللَّهِ وَ یَصْبِرْ لِأَمْرِ اللَّهِ یَعْنِی عِنْدَ نُزُولِ الْمُصِیبَهًْ، یَهْدِ قَلْبَهُ لِلِاسْتِرْجَاعِ حَتَّی یَقُولَ إِنَّا لِلهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- مَنْ یُؤْمِنْ هرکس به یگانگی خدا و در موقع فرودآمدن مصیبت بر امر خداوند صبر کند، خداوند قلبش را به [گفتن کلمه‌ی] استرجاع هدایت می‌کند تا بگوید: ما از آنِ خداییم و به‌سوی او بازمی‌گردیم!. (بقره/۱۵۶).
علی‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- وَ مَنْ یُؤْمِنْ بِاللهِ یَهْدِ قَلْبَه أَیْ یُصَدِّقُ اللَّهُ فِی قَلْبِهِ فَإِذَا بَیَّنَ اللَّهُ لَهُ اخْتَارَ الْهُدَی وَ یَزِیدُهُ اللَّهُ.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- وَ مَنْ یُؤْمِنْ بِاللهِ یَهْدِ قَلْبَه منظور این است که خداوند را در قلب خویش تصدیق کند، و هنگامی‌که خداوند قلب او را روشن سازد و هدایت را اختیار کند، خداوند هدایتش را افزون می‌کند.