آیه ۲۰ - سوره انشقاق

آیه فَما لَهُمْ لا يُؤْمِنُونَ [20]

پس چرا آنان ايمان نمي‌آورند؟!

۱
(انشقاق/ ۲۰)

ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- فِی قَوْلِهِ لَتَرْکَبُنَّ طَبَقاً عَنْ طَبَقٍ أَیْ لَتَصْعَدُنَّ لَیْلَهًَْ الْمِعْرَاجِ مِنْ سَمَاءٍ إِلَی سَمَاءٍ. ثُمَّ قَالَ النَّبِیُّ (صلی الله علیه و آله): لَمَّا کَانَتْ لَیْلَهًُْ الْمِعْرَاجِ کُنْتُ مِنْ رَبِّی قَابَ قَوْسَیْنِ أَوْ أَدْنَی فَقَالَ لِی رَبِّی: یَا مُحَمَّدُ (صلی الله علیه و آله) السَّلَامُ عَلَیْکَ مِنِّی أَقْرِئْ مِنِّی عَلِیَّ بْنَ أَبِی طَالِبٍ (علیه السلام) السَّلَامَ وَ قُلْ لَهُ: فَإِنِّی أُحِبُّهُ وَ أُحِبُّ مَنْ یُحِبُّهُ یَا مُحَمَّدُ (صلی الله علیه و آله) مِنْ حُبِّی لِعَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ اشْتَقَقْتُ لَهُ اسْماً مِنْ أَسْمَائِی، فَأَنَا الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ وَ هُوَ عَلِیٌّ وَ أَنَا الْمَحْمُودُ وَ أَنْتَ مُحَمَّدٌ (صلی الله علیه و آله) یَا مُحَمَّدُ (صلی الله علیه و آله) لَوْ عَبَدَنِی عَبْدٌ أَلْفَ سَنَهًٍْ إِلَّا خَمْسِینَ عَاماً -قَالَ ذَلِکَ أَرْبَعَ مَرَّاتٍ- لَقِیَنِی یَوْمَ الْقِیَامَهًِْ وَ لَهُ عِنْدِی حَسَنَهًٌْ مِنْ حَسَنَاتِ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ (علیه السلام). قَالَ اللَّهُ تَعَالَی فَمَا لَهُمْ یَعْنِی الْمُنَافِقِینَ لَا یُؤْمِنُونَ یَعْنِی لَا یُصَدِّقُونَ بِهَذِهِ الْفَضِیلَهًِْ لِعَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ (علیه السلام).

ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- در مورد این آیه نقل می‌کند: لَتَرْکَبُنَّ طَبَقًا عَن طَبَقٍ، منظور این است که در شب معراج، از آسمانی به آسمان دیگری بالا می‌روید. پیامبر (صلی الله علیه و آله) می‌فرماید: «در شب معراج فاصله‌ی من از پروردگارم به‌اندازه‌ی دو سر یک کمان یا کمتر بود». و پروردگارم فرمود: «ای محمّد (صلی الله علیه و آله)! درود من بر تو باد، و درود مرا به علیّ‌بن‌ابی‌طالب (علیه السلام) برسان و به او بگو: من او را دوست دارم و دوستداران وی را دوست دارم. ای محمّد (صلی الله علیه و آله)! به خاطر عشق و دوستی من به علی (علیه السلام)، نامی از نامهای خودم را برای او مشتق کردم و برگزیدم؛ من علی (علیه السلام) عظیم هستم و او علی (علیه السلام) است، و من محمود و ستایش‌شده هستم و تو محمّد (صلی الله علیه و آله) هستی. اگر بنده‌ای نهصدوپنجاه سال مرا عبادت کند چهار بار این جمله را تکرار کرد درحالتی در روز قیامت مرا خواهد دید که تنها یکی از نیکی‌های علیّ‌بن‌ابی‌طالب (علیه السلام) را نزد من خواهد یافت [به او خواهم داد]. خداوند عزّوجلّ می‌فرماید: فَمَا لَهُمْ منظور، منافقان هستند که: لَا یُؤْمِنُونَ چرا این فضیلت علیّ‌بن‌ابی‌طالب (علیه السلام) را تصدیق و تأیید نمی‌کنند»؟

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۵۰۰
البرهان
بیشتر