الصّادق (علیه السلام)- مَنْ قَرَأَ هَاتَیْنِ السُّورَتَیْنِ وَ جَعَلَهُمَا نُصْبَ عَیْنِهِ فِی صَلَاتِهِ الْفَرِیضَهًِْ وَ النَّافِلَهًِْ إِذَا السَّمَاءُ انْفَطَرَتْ وَ إِذَا السَّمَاءُ انْشَقَّتْ لَمْ یَحْجُبْهُ مِنَ اللَّهِ حَاجِبٌ وَ لَمْ یَحْجُزْهُ مِنَ اللَّهِ حَاجِزٌ وَ لَمْ یَزَلْ یَنْظُرُ اللَّهُ إِلَیْهِ حَتَّی یَفْرُغَ مِنْ حِسَابِ النَّاسِ.
امام صادق (علیه السلام)- هرکه این دو سوره: إِذَا السَّمَاءُ انْفَطَرَتْ وَ إِذَا السَّمَاءُ انْشَقَّتْ را در نمازهای واجب و مستحب، پیش چشم و مورد توجّه خویش قرار دهد و تلاوت کند خداوند میان او و خواسته‌هایش فاصله نیفکند و مانعی بین او و خدا نباشد و پیوسته [به خدا] بنگرد و خدا بر او [نگرد] تا از حساب مردم فارغ شود.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- وَ مِنْ خَوَاصِّ الْقُرْآنِ: رُوِیَ عَنِ النَّبِیِّ (صلی الله علیه و آله) أَنَّهُ قَالَ: وَ مَنْ قَرَأَ سُورَهًَْ انْشَقَّتْ أَعَاذَهُ اللَّهُ أَنْ یُعْطِیَهُ کِتَابَهُ وَرَاءَ ظَهْرِهِ وَ إِنْ کُتِبَتْ وَ عُلِّقَتْ عَلَی الْمُتَعَسِّرَهًِْ بِوَلَدِهَا أَوْ قُرِئَتْ عَلَیْهَا وَضَعَتْ مِنْ سَاعَتِهَا.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- هرکس این سوره را بخواند، خداوند او را از این امر که نامه‌ی اعمالش از پس پشتش به او داده شود، ایمن می‌دارد و اگر این سوره نوشته شود و به دست زن بارداری که وضع حملش دشوار گشته، بسته شود و یا بر او خوانده شود، آن زن در همان لحظه وضع حمل خواهد نمود.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- إِذَا عُلِّقَتْ عَلَی الْمَطْلُوقَهًِْ وَضَعَتْ، وَ یَحْرِصُ الْوَاضِعُ لَهَا أَنْ یَنْزِعَهَا عَنِ الْمَطْلُوقَهًِْ سَرِیعاً لِئَلَّا یَخْرُجَ جَمِیعُ مَا فِی بَطْنِهَا وَ تَعْلِیقُهَا عَلَی الدَّابَّهًِْ تَحْفَظُهَا عَنِ الْآفَاتِ وَ إِذَا کُتِبَتْ عَلَی حَائِطِ الْمَنْزِلِ أَمِنَ مِنْ جَمِیعِ الْهَوَامِّ.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- اگر این سوره به دست زنی که از درد زایمان رنج می‌برد، بسته شود، وضع حمل خواهد نمود؛ و شخصی که آن را بسته است باید خیلی زود، آن را از دست آن زن بردارد تا تمامی آنچه در شکم آن زن است خارج نشود. آویزان‌کردن این سوره به دام، آن را از بلاها محفوظ می‌دارد؛ و اگر بر دیوار خانه‌ای نوشته شود، آن خانه را از همه حشرات ایمن می‌دارد.