آیه ضَرَبَ اللهُ مَثَلاً لِلَّذِينَ كَفَرُوا امْرَأَتَ نُوحٍ وَ امْرَأَتَ لُوطٍ كانَتا تَحْتَ عَبْدَيْنِ مِنْ عِبادِنا صالِحَيْنِ فَخانَتاهُما فَلَمْ يُغْنِيا عَنْهُما مِنَ اللهِ شَيْئاً وَ قِيلَ ادْخُلَا النّارَ مَعَ الدّاخِلِينَ [10]
خداوند براى كسانىكه كافر شدهاند، به همسرنوح و همسرلوط مثل زدهاست، آن دو تحت سرپرستى دو بندهي صالح از بندگان ما بودند، ولى به آن دو خيانت كردند و ارتباط با اين دو [پيامبر] سودى به حالشان نداشت، و به آنها گفته شد:«همراه كسانى كه وارد آتش مىشوند، وارد شويد»!
ابنعبّاس (رحمة الله علیه)- کَانَتْ امْرَأَهًُْ نُوحٍ (علیه السلام) کَافِرَهًْ تَقُولُ لِلنَّاسِ إِنَّهُ مَجْنُونٌ وَ إِذَا آمَنَ أَحَدٌ بِنُوحٍ (علیه السلام) أَخْبَرَتِ الْجَبَابِرَهًَْ مِنْ قَوْمِ نُوحٍ (علیه السلام) بِهِ وَ کَانَتِ امْرَأَهًُْ لُوطٍ (علیه السلام) تَدُلُّ عَلَی أَضْیَافِهِ وَ کَانَ ذَلِکَ خِیَانَتَهُمَا لَهُمَا وَ مَا بَغَتْ امْرَأَهًُْ نَبِیٍّ قَطُّ وَ إِنَّمَا کَانَتْ خِیَانَتُهُمَا فِی الدِّین.
ابنعبّاس (رحمة الله علیه)- همسر نوح (علیه السلام) کافر بود و به مردم میگفت: شوهر من دیوانه است و وقتی کسی به نوح (علیه السلام) ایمان میآورد، او ستمکاران و جبّاران قوم نوح (علیه السلام) را خبردار میکرد تا آن فرد را آزار و اذیت کنند و همسر لوط (علیه السلام) کافر بود و به عمل قومش رضایت داشت و آنها را بهسوی مهمانهای لوط راهنمایی کرد و این عمل از طرف این دو زن خیانت محسوب میشود وگرنه هرگز همسر پیامبر (صلی الله علیه و آله) آلوده به زنا نبوده و خیانت آنها در امر دین بوده است و [سدی] میگوید خیانت آنها همانا کافربودن ایشان بود.
علیبنإبراهیم (رحمة الله علیه)- قَالَ عَلِیُّبْنُإِبْرَاهِیمَ (رحمة الله علیه) فِی قَوْلِهِ: وَ ضَرَبَ اللهُ مَثَلًا ثُمَّ ضَرَبَ اللَّهُ فِیهِمَا مَثَلًا فَقَالَ: ضَرَبَ اللهُ مَثَلًا لِلَّذِینَ کَفَرُوا امْرَأَتَ نُوحٍ وَ امْرَأَتَ لُوطٍ کانَتا تَحْتَ عَبْدَیْنِ مِنْ عِبادِنا صالِحَیْنِ فَخانَتاهُما قَالَ وَ اللَّهِ مَا عَنَی بِقَوْلِهِ فَخانَتاهُما إِلَّا الْفَاحِشَهًَْ.
علیّابنابراهیم (رحمة الله علیه)- سپس خداوند برای آنها ضرب المثلی آورد و فرمود: ضَرَبَ اللهُ مَثَلًا لِّلَّذِینَ کَفَرُوا اِمْرَأَةَ نُوحٍ وَ اِمْرَأَةَ لُوطٍ کَانَتَا تَحْتَ عَبْدَیْنِ مِنْ عِبَادِنَا صَالِحَیْنِ فَخَانَتَاهُمَا، به خدا قسم، منظور از سخن خداوند عزّوجلّ فَخَانَتَاهُمَا چیزی به جز فاحشه نیست.
الصّادق (علیه السلام)- ضَرَبَ اللهُ مَثَلًا لِلَّذِینَ کَفَرُوا امْرَأَتَ نُوحٍ وَ امْرَأَتَ لُوطٍ الآیهًْ مَثَلٌ ضَرَبَهُ اللَّهُ سُبْحَانَهُ لِعَائِشَهًَْ وَ حَفْصَهًَْ إِذْ تَظَاهَرَتَا عَلَی رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) وَ أَفْشَیَا سِرَّهُ.
امام صادق (علیه السلام)- ضَرَبَ اللهُ مَثَلًا لِّلَّذِینَ کَفَرُوا اِمْرَأَةَ نُوحٍ وَ اِمْرَأَةَ لُوطٍ این آیه، ضرب المثلی است که خداوند سبحان برای عایشه و حفصه آوردهاست آن هنگام که آن دو علیه رسول خدا (صلی الله علیه و آله) همدستی کردند و راز ایشان را فاش کردند.
الصّادق (علیه السلام)- عَنْ هِشَامِبْنِسَالِمٍ عَنْ أَبِیعَبْدِاللَّهِ (علیه السلام) قَالَ: قِیلَ لَهُ کَیْفَ کَانَ یَعْلَمُ قَوْمُ لُوطٍ أَنَّهُ قَدْ جَاءَ لُوطاً رِجَالٌ قَالَ کَانَتِ امْرَأَتُهُ تَخْرُجُ فَتُصَفِّرُ فَإِذَا سَمِعُوا التَّصْفِیرَ جَاءُوا فَلِذَلِکَ کُرِهَ التَّصْفِیرُ.
امام صادق (علیه السلام)- هشامبنسالم از امام صادق (علیه السلام) نقل کرده است: به ایشان عرض شد: «چگونه قوم لوط دانستند مردانی نزد لوط (علیه السلام) آمدند»، فرمود: «زنش بیرون میشد سوت میکشید و میشنیدند و میآمدند و از اینرو سوتزدن بد است».
الصّادق (علیه السلام)- قَولُهُ تَعَالَی: ضَرَبَ اللهُ مَثَلًا لِلَّذِینَ کَفَرُوا ... مَثَلٌ ضَرَبَهُ اللَّهُ سُبْحَانَهُ لِعَائِشَهًَْ وَ حَفْصَهًَْ إِذْ تَظَاهَرَتَا عَلَی رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) وَ أَفْشَیَا سِرَّهُ.
امام صادق (علیه السلام)- ضَرَبَ اللهُ مَثَلاً لِلَّذِینَ کَفَرُوا اِمْرَأَةَ نُوحٍ وَ اِمْرَأَةَ لُوطٍ مثلی است که خداوند سبحان برای عایشه و حفصه زد هنگامیکه برضدّ رسول خدا (صلی الله علیه و آله) دست به دست هم دادند و راز او را افشا کردند.