آیه ۴ - سوره ضحی

آیه وَ لَلْآخِرَةُ خَيْرٌ لَكَ مِنَ الْأُولى [4]

و به يقين آخرت براى تو از دنيا بهتر است.

۱
(ضحی/ ۴)

الرّسول (صلی الله علیه و آله)- عَن جَابِر (رحمة الله علیه) قَالَ دَخَلَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) عَلَی فَاطِمَهًَْ (سلام الله علیها) وَ هِیَ تَطْحَنُ بِالرَّحَی وَ عَلَیْهَا کِسَاءٌ مِنْ أَجِلَّهًِْ الْإِبِلِ فَلَمَّا نَظَرَ إِلَیْهَا بَکَی وَ قَالَ لَهَا: یَا فَاطِمَهًُْ (سلام الله علیها) تَعَجَّلِی مَرَارَهًَْ الدُّنْیَا لِنَعِیمِ الْآخِرَهًِْ غَداً فَأَنْزَلَ اللَّهُ عَلَیْهِ: وَ لَلْآخِرَةُ خَیْرٌ لَکَ مِنَ الْأُولی وَ لَسَوْفَ یُعْطِیکَ رَبُّکَ فَتَرْضی.

پیامبر (صلی الله علیه و آله)- جابر (رحمة الله علیه) گوید: رسول خدا (صلی الله علیه و آله) بر حضرت فاطمه (سلام الله علیها) وارد شد، حال آنکه ایشان به آسیاب کردن گندم مشغول بود و ردایی از زین شتر بر تن داشت. چون پیامبراکرم (صلی الله علیه و آله) به ایشان نگریست، گریست و فرمود: «ای فاطمه! تلخی دنیا را برای آسایش فردا در آخرت زود پشت سربگذار». آنگاه خداوند متعال بر حضرت (صلی الله علیه و آله) نازل ‎فرمود: وَلَلْآخِرَةُ خَیْرٌ لَّکَ مِنَ الْأُولَی، وَلَسَوْفَ یُعْطِیکَ رَبُّکَ فَتَرْضَی.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۸، ص۱۷۴
بحارالأنوار، ج۱۶، ص۱۴۳/ تأویل الآیات الظاهرهًْ، ص۷۸۳/ البرهان
۲
(ضحی/ ۴)

الصّادق (علیه السلام)- عَنْ أَبِی بَصِیرٍ عَنْ أَبِی‎عَبْدِاللَّهِ (علیه السلام) فِی قَوْلِهِ: وَ لَلْآخِرَةُ خَیْرٌ لَکَ مِنَ الْأُولی قَالَ: یَعْنِی الْکَرَّهًَْ هِیَ الْآخِرَهًُْ لِلنَّبِیِّ (صلی الله علیه و آله).

امام صادق (علیه السلام)- وَلَلْآخِرَةُ خَیْرٌ لَّکَ مِنَ الْأُولَی یعنی رجعت برای پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) همان آخرت است.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۸، ص۱۷۶
بحارالأنوار، ج۵۳، ص۵۹/ القمی، ج۲، ص۴۲۷/ نورالثقلین/ البرهان
۳
(ضحی/ ۴)

ابن‎عبّاس (رحمة الله علیه)- فِی قَوْلِهِ وَ لَلْآخِرَةُ خَیْرٌ لَکَ یَقُولُ لَلْجَزَاءُ لَکَ فِی الْآخِرَهًِْ خَیْرٌ مِنَ الْأُولی یَقُولُ ثَوَابُ الْآخِرَهًِْ خَیْرٌ لَکَ مِمَّا أُعطِیتَ مِنَ الدُّنْیَا.

ابن‎عبّاس (رحمة الله علیه)- وَلَلْآخِرَةُ خَیْرٌ لَکَ یعنی پاداش تو در آخرت بهتر است. مِنَ الْأُولی یعنی پاداش آخرت برای تو از آنچه از [نعمت‌هایِ] دنیا به تو داده‎ شده، بهتر است.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۸، ص۱۷۶
فرات الکوفی، ص۵۶۹
بیشتر