آیه وَ لَسَوْفَ يُعْطيكَ رَبُّكَ فَتَرْضى [5]
و بهزودى پروردگارت آنقدر به تو عطا خواهد كرد كه راضى شوى.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- عَنْ جَابِرٍ الْأَنْصَارِی (رحمة الله علیه) أَنَّهُ رَأَی النَّبِیُّ (صلی الله علیه و آله) فَاطِمَهًَْ (سلام الله علیها) وَ عَلَیْهَا کِسَاءٌ مِنْ أَجِلَّهًِْ الْإِبِلِ وَ هِیَ تَطْحَنُ بِیَدَیْهَا وَ تُرْضِعُ وُلْدَهَا فَدَمَعَتْ عَیْنَا رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) فَقَالَ: یَا بِنْتَاهْ تَعَجَّلِی مَرَارَهًَْ الدُّنْیَا بِحَلَاوَهًِْ الْآخِرَهًِْ فَقَالَتْ یَا رَسُولَ اللَّهِ (سلام الله علیها) الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَی نَعْمَائِهِ وَ الشُّکْرُ لِلَّهِ عَلَی آلَائِهِ فَأَنْزَلَ اللَّهُ: وَ لَسَوْفَ یُعْطِیکَ رَبُّکَ فَتَرْضی.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- جابر (رحمة الله علیه) گوید: پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) حضرت فاطمه (سلام الله علیها) را دید حال آنکه ایشان ردایی از زین شتر بر تن داشت و با دستهای خود گندم آسیاب میکرد و فرزندش را شیر میداد. چشمان رسول خدا (صلی الله علیه و آله) پر از اشک شد و فرمود: «ای دخترم! تلخی دنیا را برای شیرینی آخرت زود پشت سر بگذار». حضرت فاطمه (سلام الله علیها) پاسخ داد: «ای رسول خدا (صلی الله علیه و آله)! ستایش مخصوص خداست به خاطر نعمتهایش و سپاس برای اوست به خاطر موهباتش». آنگاه خداوند متعال نازل فرمود: وَلَسَوْفَ یُعْطِیکَ رَبُّکَ فَتَرْضَی.
الباقر (علیه السلام)- عَنْ بِشْرِبْنِشُرَیْحٍ الْبَصْرِیِّ قَالَ: قُلْتُ لِمُحَمَّدِبْنِعَلِیٍّ (علیه السلام) أَیَّهًُْ آیَهًٍْ فِی کِتَابِ اللَّهِ أَرْجَی قَالَ: مَا یَقُولُ فِیهَا قَوْمُکَ. قَالَ: قُلْتُ یَقُولُونَ یا عِبادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلی أَنْفُسِهِمْ لاتَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللهِ قَالَ: لَکِنَّا أَهْلَ الْبَیْتِ لَا نَقُولُ ذَلِکَ قَالَ قُلْتُ فَأَیَّ شَیْءٍ تَقُولُونَ فِیهَا قَالَ نَقُولُ: وَ لَسَوْفَ یُعْطِیکَ رَبُّکَ فَتَرْضی الشَّفَاعَهًُْ وَ اللَّهِ الشَّفَاعَهًُْ وَ اللَّهِ الشَّفَاعَهًُْ.
امام باقر (علیه السلام)- از بشربنشریح بصری نقل شده که گفت: به امام باقر (علیه السلام) عرض کردم: «امیدوار کنندهترین آیهی قرآن کدام است»؟ امام (علیه السلام) فرمود: «اطرافیانت دراینباره چه نظری دارند»؟ عرض کردم: «معتقدند [امیدوار کنندهترین آیه، این آیه است]: بگو: ای بندگان من که بر خود اسراف و ستم کردهاید! از رحمت خداوند نومید نشوید. (زمر/۵۳)». امام (علیه السلام) فرمود: «ولی ما اهل بیت (علیهم السلام) چنین نظری نداریم»! عرض کردم: «پس نظر شما دراینباره چیست»؟ امام (علیه السلام) فرمود: «ما معتقدیم [امیدوار کنندهترین آیه، این آیه است]: وَ لَسَوْفَ یُعْطِیکَ رَبُّکَ فَتَرْضی؛ (مراد از این مژده، مقامِ) شفاعت است، به خدا سوگند شفاعت است! به خدا سوگند شفاعت است»!
الصّادق (علیه السلام)- رِضَاءُ جَدِّی أَنْ لَا یَبْقَی فِی النَّارِ مُوَحِّدٌ.
امام صادق (علیه السلام)- خشنودی جدّم (رسول خدا (صلی الله علیه و آله)) در این است که هیچ یکتاپرستی در دوزخ باقی نماند.
الصّادق (علیه السلام)- یُعْطِیکَ مِنَ الْجَنَّهًِْ فَتَرْضَی.
امام صادق (علیه السلام)- خدا بهزودی بهشت را به تو میدهد تا خشنود گردی.
ابنعبّاس (رحمة الله علیه)- وَ لَسَوْفَ وَ هَذِهِ عِدَهًٌْ مِنْهُ یُعْطِیکَ رَبُّکَ مِنَ الثَّوَابِ فِی الْآخِرَهًِْ فَتَرْضی یَقُولُ فَتَقْنَعُ.
ابنعبّاس (رحمة الله علیه)- تعدای از آن افراد هستند که بهزودی پروردگار آنقدر به آنها عطا خواهد کرد که قانع شوند.
ابنعبّاس (رحمة الله علیه)- إِنَّ رِضَا رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) إِدْخَالُ اللَّهِ أَهْلَ بَیْتِهِ (علیهم السلام) وَ شِیعَتَهُمُ الْجَنَّهًَْ.
ابنعبّاس (رحمة الله علیه)- خشنودی رسول خدا (صلی الله علیه و آله) در این بود که اهل بیت (علیهم السلام) و شیعیان ایشان به بهشت درآیند.
ابنعبّاس (رحمة الله علیه)- رِضَاءُ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) أَنْ لَا یَدْخُلَ أَحَدٌ مِنْ أَهْلِ بَیْتِهِ النَّارَ.
ابنعبّاس (رحمة الله علیه)- خشنودی محمّد (صلی الله علیه و آله) این است که کسی از اهل بیت (علیهم السلام) او داخل آتش نشود.
ابنعبّاس (رحمة الله علیه)- یَعْنِی: وَ لَسَوْفَ یُشَفِّعُکَ یَا مُحَمَّدُ (صلی الله علیه و آله) یَوْمَ الْقِیَامَهًِْ فِی جَمِیعِ أَهْلِ بَیْتِکَ فَتُدْخِلُهُمْ کُلَّهُمُ الْجَنَّهًَْ تَرْضَی بِذَلِکَ عَنْ رَبِّکَ.
ابنعبّاس (رحمة الله علیه)- مراد از آیه این است: «ای محمّد (صلی الله علیه و آله)! بهزودی خداوند در روز قیامت شفاعت تو را در مورد تمام اهل بیتت خواهد پذیرفت و تمامی آنها را داخل بهشت خواهد نمود تا با این کار از پروردگارت خشنود شوی».