آیه فِي صُحُفٍ مُكَرَّمَةٍ [13]
در الواح پرارزشى
ابنعبّاس (رحمة الله علیه)- فِی صُحُفٍ مُکَرَّمَةٍ أَیْ هَذَا الْقُرْآنُ أَوْ هَذِهِ التَّذْکِرَهًُْ فِی کُتُبٍ مُعَظَّمَهًٍْ عِنْدَ اللَّهِ وَ هِیَ اللَّوْحُ الْمَحْفُوظُ.
ابنعبّاس (رحمة الله علیه)- فِی صُحُفٍ مُکَرَّمَةٍ یعنی این قرآن یا این یادآوری در کتاب‌های بزرگی است نزد خدا که آن لوح محفوظ است.
الصّادق (علیه السلام)- فِی صُحُفٍ مُکَرَّمَةٍ وَ هِیَ الصُّحُفُ الْمُنْزَلَهًُْ عَلَی الْأَنْبِیَاءِ (علیهم السلام) مِثْلُ صُحُفِ إِبْرَاهِیمَ وَ مُوسَی وَ مُکَرَّمَةٍ أَیْ عِنْدَ اللَّهِ سُبْحَانَهُ.
امام صادق (علیه السلام)- فِی صُحُفٍ مُکَرَّمَةٍ؛ و آن کتاب‌های نازل شده بر پیامبران (علیهم السلام) است، مانند کتاب‌های ابراهیم (علیه السلام) و موسی (علیه السلام). و مُکَرَّمَةٍ یعنی نزد خداوند سبحان [پرارزش است].
الباقر (علیه السلام)- عَنْ بُرَیْدٍ الْعِجْلِیِّ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا جَعْفَرٍ (علیه السلام) عَنْ قَوْلِ اللَّهِ تَعَالَی صُحُفاً مُطَهَّرَةً فِیها کُتُبٌ قَیِّمَةٌ قَالَ هُوَ حَدِیثُنَا فِی صُحُفٍ مُطَهَّرَهًٍْ مِنَ الْکَذِبِ.
امام باقر (علیه السلام)- برید عجلی گوید: از امام باقر (علیه السلام) دربارهی این آیات پرسیدم: صحیفه‌هایی پاک * که در آن‌ها نوشته‌های استوار است. (بیّنه/۳-۲) فرمود: «سخنان ماست و در صحیفه‌هایی است که از دروغ پاک شده است».