آیه ۲۱ - سوره عبس

آیه ثُمَّ أَماتَهُ فَأَقْبَرَهُ [21]

بعد او را ميراند و در قبر نهاد.

۱
(عبس/ ۲۱)

الرّضا (علیه السلام)- قِیلَ فَلِمَ أُمِرَ بِدَفْنِهِ قِیلَ لِئَلَّا یَظْهَرَ النَّاسُ عَلَی فَسَادِ جَسَدِهِ وَ قُبْحِ مَنْظَرِهِ وَ تَغَیُّرِ رِیحِهِ وَ لَا یَتَأَذَّی بِهِ الْأَحْیَاءُ بِرِیحِهِ وَ بِمَا یَدْخُلُ عَلَیْهِ مِنَ الْآفَهًِْ وَ الدَّنَسِ وَ الْفَسَادِ وَ لِیَکُونَ مَسْتُوراً عَنِ الْأَوْلِیَاءِ وَ الْأَعْدَاءِ فَلَا یَشْمَتُ عَدُوٌّ وَ لَا یَحْزَنُ صَدِیق.

امام رضا (علیه السلام)- گفته شد: «چرا خلائق مأمور شده‌اند میّت را دفن کنند»؟ در جواب گفته می‌شود: «برای اینکه مردم بر فاسد شدن جسد میّت مطّلع نشده و از قبح منظر و بدبو شدن او آگاه نگردیده و همچنین زندگان از بوی متعفّن او و آفت و آلودگی و فسادی که در جسدش پیدا می‌شود، اذیّت و آزار نشوند و نیز به خاطر آنکه بدن میّت از دید دوستان و دشمنان مستور و پوشیده بماند تا در نتیجه نه دشمنان شماتت کنند و نه دوستان از رؤیت صحنه‌ی دلخراش پاشیده شدن جسد او محزون گردند».

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۳۸۲
علل الشرایع، ج۱، ص۲۴۸/ نورالثقلین
بیشتر