آیه مَتاعاً لَكُمْ وَ لِأَنْعامِكُمْ [32]
تا وسيلهاى براى بهرهگيرى شما و چهارپايانتان باشد.
ابنعبّاس (رحمة الله علیه)- فِی قَوْلِهِ: مَتاعاً لَکُمْ وَ لِأَنْعامِکُمْ یُرِیدُ مَنَافِعَ لَکُمْ وَ لِأَنْعَامِکُمْ.
ابنعبّاس (رحمة الله علیه)- منظور از مَّتَاعًا لَّکُمْ وَلِأَنْعَامِکُمْ این است که منافعی برای شما و دامهایتان باشد.
الصّادق (علیه السلام)- عَنْ کَامِلٍ التَّمَّارِ کُنْتُ عِنْدَ أَبِی جَعْفَرٍ (علیه السلام) وَحْدِی فَنَکَسَ رَأْسَهُ إِلَی الْأَرْضِ فَقَالَ ... یَا کَامِلُ النَّاسُ کُلُّهُمْ بَهَائِمُ إِلَّا قَلِیلٌ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنُ غَرِیبٌ.
امام باقر (علیه السلام)- کامل تمّار گوید: نزد امام باقر (علیه السلام) بودم و از ایشان دربارهی آیه: مَّتَاعًا لَّکُمْ وَلِأَنْعَامِکُمْ پرسیدم، فرمود: «مردم همه مانند چهارپایان هستند بهجز تعداد کمی از مسلمانان».
أمیرالمومنین (علیه السلام)- أَنْزَلَ الْقُرْآنَ عَلَی سَبْعَهًِْ أَقْسَام ... وَ مِنْهُ مَا بَیَّنَ اللَّهُ تَعَالَی ... وَ السَّبَبَ فِی مَعْنَی بَقَاءِ الْخَلْقِ وَ مَعَایِشِهِمْ وَ وُجُوهِ ذَلِک ... وَ أَمَّا السَّبَبُ الَّذِی بِهِ بَقَاءُ الْخَلْقِ فَقَدْ بَیَّنَ اللَّهُ عزّوجلّ فِی کِتَابِهِ أَنَّ بَقَاءَ الْخَلْقِ مِنْ أَرْبَعِ وُجُوهٍ الطَّعَامِ وَ الشَّرَابِ وَ اللِّبَاسِ وَ الْکِنِّ وَ الْمَنَاکِحِ لِلتَّنَاسُلِ مَعَ الْحَاجَهًِْ فِی ذَلِکَ کُلِّهِ إِلَی الْأَمْرِ وَ النَّهْیِ فَأَمَّا الْأَغْذِیَهًُْ فَمِنْ أَصْنَافِ النَّبَاتِ وَ الْأَنْعَامِ الْمُحَلَّلِ أَکْلُهَا قَالَ اللَّهُ تَعَالَی: فِی النَّبَاتِ أَنَّا صَبَبْنَا الْماءَ صَبًّا ثُمَّ شَقَقْنَا الْأَرْضَ شَقًّا فَأَنْبَتْنا فِیها حَبًّا وَ عِنَباً وَ قَضْباً وَ زَیْتُوناً وَ نَخْلًا وَ حَدائِقَ غُلْباً وَ فاکِهَةً وَ أَبًّا مَتاعاً لَکُمْ وَ لِأَنْعامِکُمْ.
امام علی (علیه السلام)- خداوند قرآن را بر هفت قسم نازل فرمود: ... و از جملهی قرآن، آیاتی است که خدای تعالی سبب بقای خلق، وسایل زندگی آنها و انواع آن را بیان فرمود ... و امّا سببی که بقای خلق بهوسیلهی آن است. خدای عزّوجلّ در کتابش بیان فرمود که بقای خلق از چهار نوع نشأت میگیرد؛ غذا، آشامیدنی، لباس و پوشش و ازدواجها برای زاد و ولد و در همهی آنها به امر و نهی [از طرف خدا] نیاز است. و امّا غذاها از صنفهای روییدنیها و چهارپایانِ حلال گوشت؛ خدای تعالی دربارهی روییدنیها فرمود: أَنَّا صَبَبْنَا الْماءَ صَبًّا ثُمَّ شَقَقْنَا الْأَرْضَ شَقًّا فَأَنْبَتْنا فِیها حَبًّا وَ عِنَباً وَ قَضْباً وَ زَیْتُوناً وَ نَخْلًا وَ حَدائِقَ غُلْباً وَ فاکِهَةً وَ أَبًّا مَتاعاً لَکُمْ وَ لِأَنْعامِکُمْ.