آیه فَلْيَنْظُرِ الْإِنْسانُ إِلى طَعامِهِ [24]
انسان بايد به غذاى خويش [و آفرينش آن] بنگرد!
الباقر (علیه السلام)- عَنْ زَیْدٍ الشَّحَّامِ عَنْ أَبِیجَعْفَرٍ (علیه السلام) فِی قَوْلِ اللَّهِ عزّوجلّ: فَلْیَنْظُرِ الْإِنْسانُ إِلی طَعامِهِ قَالَ: قُلْتُ: مَا طَعَامُهُ؟ قَالَ: عِلْمُهُ الَّذِی یَأْخُذُهُ عَمَّنْ یَأْخُذُهُ.
امام باقر (علیه السلام)- زید شحّام گوید: از امام باقر (علیه السلام) پرسیدم و عرض کردم که: «در این آیه: فَلْیَنظُرِ الْإِنسَانُ إِلَی طَعَامِهِ، منظور از غذا چیست»؟ فرمود: «علم وی است که باید ببیند از چه کسی آن را فرا می‌گیرد».
ابنعبّاس (رحمة الله علیه)- قَالَ ابنُ‌عَبَّاس (رحمة الله علیه) إلَی رَجِِیعِه.
ابنعبّاس (رحمة الله علیه)- به سرانجام غذایش بنگرد.