آیه ۱ - سوره فجر

آیه وَ الْفَجْرِ [1]

به سپيده‌دم سوگند.

۱
(فجر/ ۱)

ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- إِنَّ الْفَجْرَ هُوَ الصُّبْحُ الْمَعْرُوفُ فَهُوَ انْفِجَارُ الصُّبْحِ الصَّادِقِ.

ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- فَجر همان صبحِ معروف و انفجارِ صبحِ صادق و صبح کاذب است.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۸، ص۸۸
بحارالأنوار، ج۸۰، ص۱۰۲/ روضهًْ الواعظین، ج۲، ص۳۵۱/ نورالثقلین
۲
(فجر/ ۱)

الصّادق (علیه السلام)- عَنْ جَابِر (رحمة الله علیه) عَنْ أَبِی‌عَبْدِاللَّهِ (علیه السلام) قَالَ قَوْلُهُ تَعَالَی وَ الْفَجْرِ هُوَ الْقَائِمُ (عجل الله تعالی فرجه الشریف).

امام صادق (علیه السلام)- جابر از امام جعفر صادق (علیه السلام) روایت کرده است که ایشان فرمود: «در کلام خداوند عزّوجلّ: وَ الْفَجْر حضرت قائم (عجل الله تعالی فرجه الشریف) است».

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۸، ص۸۸
بحارالأنوار، ج۲۴، ص۷۸/ تأویل الآیات الظاهرهًْ، ص۷۶۶/ البرهان
۳
(فجر/ ۱)

الباقر (علیه السلام)- یَا جَابِرُ (رحمة الله علیه)! وَ الْفَجْرِ جَدِّی.

امام باقر (علیه السلام)- امام باقر (علیه السلام) در تفسیر آیه: وَ الْفَجْرِ وَ لَیالٍ عَشْرٍ، فرمود: «ای جابر (رحمة الله علیه) منظور از وَ الْفَجْر جدّم رسول خدا (صلی الله علیه و آله) می‌باشد».

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۸، ص۸۸
المناقب، ج۱، ص۲۸۱
بیشتر