آیه ۲۰ - سوره مرسلات

آیه أَ لَمْ نَخْلُقْكُمْ مِنْ ماءٍ مَهِينٍ [20]

آيا شما را از آبي پست و ناچيز نيافريديم.

۱
(مرسلات/ ۲۰)

علی‎بن‎إبراهیم (رحمة الله علیه)- أَ لَمْ نَخْلُقْکُمْ مِنْ ماءٍ مَهِینٍ قَالَ: مُنْتِن.

علی‎بن‎ابراهیم (رحمة الله علیه)- أَ لَمْ نَخْلُقْکُمْ مِنْ ماءٍ مَهِینٍ؛ یعنی آب بدبو.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۲۸۶
بحارالأنوار، ج۹، ص۲۴۶/ القمی، ج۲، ص۴۰۰
۲
(مرسلات/ ۲۰)

الرّسول (صلی الله علیه و آله)- فِی قَوْلِهِ تَعَالَی: یا أَیُّهَا النَّاسُ اعْبُدُوا رَبَّکُمُ الَّذِی خَلَقَکُمْ مِنْ نُطْفَةٍ مِنْ ماءٍ مَهِینٍ فَجَعَلَهُ فِی قَرارٍ مَکِینٍ إِلی قَدَرٍ مَعْلُومٍ فَقَدَّرَهُ فَنِعْمَ الْقَادِرُ رَبُّ الْعَالَمِینَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) إِنَّ النُّطْفَهًَْ تَثْبُتُ فِی الرَّحِمِ أَرْبَعِینَ یَوْماً نُطْفَهًًْ ثُمَّ یَصِیرُ عَلَقَهًًْ أَرْبَعِینَ یَوْماً ثُمَّ مُضْغَهًًْ أَرْبَعِینَ یَوْماً ثُمَّ یُجْعَلُ بَعْدَهُ عَظْماً ثُمَّ یُکْسَی لَحْماً ثُمَّ یَلْبَسُ اللَّهُ بَعْدَهُ جِلْداً ثُمَّ یَنْبُتُ عَلَیْهِ شَعْراً ثُمَّ یَبْعَثُ اللَّهُ عزّوجلّ مَلَکَ الْأَرْحَامِ فَیُقَالُ لَهُ: اکْتُبْ أَجَلَهُ وَ عَمَلَهُ وَ رِزْقَهُ وَ شَقِیّاً یَکُونُ أَوْ سَعِیداً فَیَقُولُ: الْمَلَکُ یَا رَبِّ أَنَّی لِی بِعِلْمِ ذَلِکَ. فَیُقَالُ لَهُ: اسْتَمْلِ ذَلِکَ مِنْ قُرَّاءِ اللَّوْحِ الْمَحْفُوظِ فَیَسْتَمْلِیهِ مِنْهُمْ.

پیامبر (صلی الله علیه و آله)- در تفسیر امام عسکری (علیه السلام) آمده است: در قول خدای تعالی: یا أَیُّهَا النَّاسُ اعْبُدُوا رَبَّکُمُ الَّذِی خَلَقَکُمْ مِنْ نُطْفَةٍ مِنْ ماءٍ مَهِینٍ فَجَعَلَهُ فِی قَرارٍ مَکِینٍ إِلی قَدَرٍ مَعْلُومٍ و اندازه‌اش نمودیم و چه خوش اندازه گیری است پروردگار جهانیان. و رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: «نطفه چهل روز در رحم بماند، و بعد چهل روز علقه می‌باشد و چهل روز دیگر مضغه و بعد استخوان می‌گردد و از آن پس گوشت می‌روید. سپس خدا او را پوست می‌پوشاند و به دنبال آن مو برمی‌آورد. سپس فرشته ارحام را می‌فرستد و به او گویند: «عمر و کار و روزی‌اش را بنویس و اینکه شقی است یا سعید». فرشته گوید: «از کجا این‌ها را می‌دانم»؟ به او گویند: «از قرّاء لوح محفوظ دیکته بگیر، و از آن‌ها دیکته گیرد».

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۲۸۶
بحارالأنوار، ج۵۷، ص۳۶۰
بیشتر