آیه ۲۵ - سوره مرسلات

آیه أَ لَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ كِفاتاً [25]

آيا زمين را مركز اجتماع [شما] قرار نداديم.

۱
(مرسلات/ ۲۵)

الصّادق (علیه السلام)- ِ عَنْ أَبِی‌کَهْمَسٍ عَنْ أَبِی‎عَبْدِاللَّهِ (علیه السلام) فِی قَوْلِ اللَّهِ عزّوجلّ: أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ کِفاتاً أَحْیاءً وَ أَمْواتاً قَالَ: دَفْنُ الشَّعْرِ وَ الظُّفُرِ.

امام صادق (علیه السلام)- ابوکَهمس از امام صادق (علیه السلام) درباره‌ی این آیات: أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ کِفَاتًا * أَحْیَاءً وَأَمْوَاتًا، روایت می‌کند که می‌فرماید: «منظور دفن ‎کردن مو و ناخن است».

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۲۸۸
الکافی، ج۶، ص۴۹۳/ وسایل الشیعهًْ، ج۲، ص۱۲۷/ نورالثقلین/ البرهان
۲
(مرسلات/ ۲۵)

الصّادق (علیه السلام)- عَنْ حَمَّادِ‌بْنِ‌عِیسَی عَنْ أَبِی‎عَبْدِاللَّهِ (علیه السلام) أَنَّهُ نَظَرَ إِلَی الْمَقَابِرِ فَقَالَ یَا حَمَّادُ هَذِهِ کِفَاتُ الْأَمْوَاتِ وَ نَظَرَ إِلَی الْبُیُوتِ فَقَالَ: هَذِهِ کِفَاتُ الْأَحْیَاءِ ثُمَّ تَلَا: أَ لَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ کِفاتاً أَحْیاءً وَ أَمْواتاً وَ رُوِیَ أَنَّهُ دَفَنَ الشَّعْرَ وَ الظُّفُرَ.

امام صادق (علیه السلام)- حمّادبن‌عیسی از امام صادق (علیه السلام) روایت کرده است: آن حضرت (علیه السلام) به قبرستان‌ها نگاه کرد و فرمود: «ای حمّاد! این کِفات مردگان است». و به خانه‌ها نگاه کرد و فرمود: «این کِفات زندگان است». و این آیات را تلاوت نمود: أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ کِفَاتًا * أَحْیَاء وَأَمْوَاتًا و روایت کرده‎ است که منظور دفن نمودن مو و ناخن است.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۲۸۸
بحارالأنوار، ج۵۷، ص۸۱/ بحارالأنوار، ج۷۳، ص۱۲۵/ بحارالأنوار، ج۷۹، ص۳۴؛ «و روی انه ... الظفر»/ معانی الأخبار، ص۳۴۲/ نورالثقلین؛ «احیاء ... الظفر»/ البرهان
۳
(مرسلات/ ۲۵)

علی‎بن‎إبراهیم (رحمة الله علیه)- الکِفَاتُ الْمَسَاکِنُ.

علی‎بن‎ابراهیم (رحمة الله علیه)- کِفَاتًا به معنی مساکن است.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۲۸۸
بحارالأنوار، ج۹، ص۲۴۶/ بحارالأنوار، ج۷۹، ص۳۴/ القمی، ج۲، ص۴۰۰/ نورالثقلین
۴
(مرسلات/ ۲۵)

أمیرالمومنین (علیه السلام)- تَفْسِیرُ عَلِیِّ‌بْنِ‌إِبْرَاهِیمَ، قَال نَظَرَ أَمِیرُالْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام) فِی رُجُوعِهِ مِنْ صِفِّینَ إِلَی الْمَقَابِرِ فَقَالَ: هَذِهِ کِفَاتُ الْأَمْوَاتِ أَیْ مَسَاکِنُهُمْ ثُمَّ نَظَرَ إِلَی بُیُوتِ الْکُوفَهًِْ فَقَالَ هَذِهِ کِفَاتُ الْأَحْیَاءِ ثُمَّ تَلَا قَوْلَهُ: أَ لَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ کِفاتاً أَحْیاءً وَ أَمْواتاً.

امام علی (علیه السلام)- امیرالمؤمنین (علیه السلام) در بازگشت خود از صفّین چشمش به قبرستان افتاد و فرمود: «اینجا کِفات اموات است یعنی مساکن آن‌ها است». بعد چشم به منازل کوفه انداخته، فرمود: «این هم کِفات زنده‌ها است». بعد این آیه را قرائت نمود: أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ کِفاتاً أَحْیاءً وَ أَمْواتا.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۲۹۰
بحارالأنوار، ج۹، ص۲۴۶/ بحارالأنوار، ج۷۹، ص۳۴/ القمی، ج۲، ص۴۰۰/ نورالثقلین
۵
(مرسلات/ ۲۵)

أمیرالمومنین (علیه السلام)- رُوِیَ عَنْ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام) أَنَّهُ نَظَرَ إِلَی الْجَبَّانَهًِْ فَقَالَ هَذِهِ کِفَاتُ الْأَمْوَاتِ ثُمَّ نَظَرَ إِلَی الْبُیُوتِ فَقَالَ هَذِهِ کِفَاتُ الْأَحْیَاءِ.

امام علی (علیه السلام)- روایت شده است: [در تشییع جنازه‌ای] امام علی (علیه السلام) به قبر نگاه کرد و فرمود: «این در برگیرنده و مرکز اجتماع مردگان است». سپس به خانه‎ها نگاه ‎کرد و فرمود: «این در برگیرنده و مرکز اجتماع زنده‎ها است».

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۲۹۰
بحارالأنوار، ج۵۷، ص۷۶/ بحارالأنوار، ج۷۹، ص۱۴
بیشتر