آیه إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي ظِلالٍ وَ عُيُونٍ [41]
[در آن روز] پرهيزگاران در سايههاي [درختان بهشتي] و در ميان چشمهها قرار دارند.
الکاظم (علیه السلام)- عَنْ مُحَمَّدِبْنِالْفُضَیْلِ عَنْ أَبِیالْحَسَنِ الْمَاضِی (علیه السلام) قَال قُلْتُ لأَبِیالْحَسَنِ الْمَاضِی (علیه السلام) ... إِنَّ الْمُتَّقِینَ قَالَ: نَحْنُ وَ اللَّهِ وَ شِیعَتُنَا لَیْسَ عَلَی مِلَّهًِْ إِبْرَاهِیمَ (علیه السلام) غَیْرُنَا وَ سَائِرُ النَّاسِ مِنْهَا بُرَآء.
امام کاظم (علیه السلام)- محمّدبنفضیل گوید: به امام کاظم (علیه السلام) گفتم: ... سخن خدای عزّوجلّ: إِنَّ الْمُتَّقِینَ؛ فرمود: «به خدا! ما هستیم و شیعیان ما، جز ما کسی آئین ابراهیم (علیه السلام) را ندارد و مردم دیگر از آن برکنارند».
علیبنإبراهیم (رحمة الله علیه)- إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی ظِلالٍ وَ عُیُونٍ قَالَ: ظِلَالٌ مِنْ نُورٍ أَنْوَرُ مِنَ الشَّمْس.
علیبنابراهیم (رحمة الله علیه)- إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی ظِلَالٍ وَعُیُونٍ، سایهسارانی از نور، که از آفتاب درخشانتر است.
ابنعبّاس (رحمة الله علیه)- إِنَّ الْمُتَّقِینَ {قَالَ: یَعْنِی} الَّذِینَ اتَّقَوُا الشِّرْکَ وَ الذُّنُوبَ {وَ} الْکَبَائِرَ، {وَ هُمْ} عَلِیٌّ وَ الْحَسَنُ وَ الْحُسَیْنُ فِی ظِلالٍ یَعْنِی ظِلَالَ الشَّجَرِ وَ الْخِیَامِ مِنَ اللُّؤْلُؤِ وَ عُیُونٍ یَعْنِی مَاءً طَاهِراً یَجْرِی.
ابنعبّاس (رحمة الله علیه)- إِنَّ الْمُتَّقِینَ یعنی کسانی که از شرک و گناهان کبیره پرهیز میکنند و صاحب تقوا و دارای پروا میباشند. و سرآمد همهی متّقین علی (علیه السلام)، حسن (علیه السلام) و حسین (علیه السلام) هستند که دارای مقامات والای بهشتی هستند و در زیر سایهی درختان و خیمههای ساخته شده از لؤلؤ در کنار چشمههای زلال آرمیده است.
ابنعبّاس (رحمة الله علیه)- إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی ظِلالٍ وَ عُیُونٍ مَنِ اتَّقَی الذُّنُوبَ عَلِیُّبْنُأَبِی طَالِبٍ (علیه السلام) وَ الْحَسَنُ (علیه السلام) وَ الْحُسَیْنُ (علیه السلام) فِی ظِلَالٍ مِنَ الشَّجَرِ وَ الْخِیَامِ مِنَ اللُّؤْلُؤِ طُولُ کُلِّ خَیْمَهًٍْ مَسِیرَهًُْ فَرْسَخٍ فِی فَرْسَخٍ ثُمَّ سَاقَ الْحَدِیثَ إِلَی قَوْلِهِ إِنَّا کَذلِکَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ الْمُطِیعِینَ لِلَّهِ أَهْلَ بَیْتِ مُحَمَّدٍ (علیهم السلام) فِی الْجَنَّهًْ.
ابنعبّاس (رحمة الله علیه)- إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی ظِلَالٍ وَعُیُونٍ کسانی که از گناهان پرهیز کردند عبارتند از؛ علیّبنابیطالب (علیه السلام) و حسن و حسین (علیها السلام) که زیر سایهی درختان و در چادرهایی از مروارید هستند که هرکدام از آن چادرها یک فرسخ در یک فرسخ پهنا دارد، سپس حدیث را ادامه میدهد تا آنجا که میفرماید: إِنَّا کَذَلِکَ نَجْزِی الْمُحْسِنینَ یعنی پیرویکنندگان از خداوند که همانا اهل بیت محمّد (علیهم السلام) هستند، جایگاه آنان در بهشت است.
علیبنإبراهیم (رحمة الله علیه)- فِی ظِلالٍ وَ عُیُونٍ قَالَ: فِی ظِلَالٍٍ مِن نُور.
علیبنابراهیم (رحمة الله علیه)- فِی ظِلَالٍ وَعُیُونٍ، سایهسارانی از نور است.