آیه ۴۱ - سوره مرسلات

آیه إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي ظِلالٍ وَ عُيُونٍ [41]

[در آن روز] پرهيزگاران در سايه‎هاي [درختان بهشتي] و در ميان چشمه‎ها قرار دارند.

۱
(مرسلات/ ۴۱)

الکاظم (علیه السلام)- عَنْ مُحَمَّدِ‌بْنِ‌الْفُضَیْلِ عَنْ أَبِی‌الْحَسَنِ الْمَاضِی (علیه السلام) قَال قُلْتُ لأَبِی‎الْحَسَنِ الْمَاضِی (علیه السلام) ... إِنَّ الْمُتَّقِینَ قَالَ: نَحْنُ وَ اللَّهِ وَ شِیعَتُنَا لَیْسَ عَلَی مِلَّهًِْ إِبْرَاهِیمَ (علیه السلام) غَیْرُنَا وَ سَائِرُ النَّاسِ مِنْهَا بُرَآء.

امام کاظم (علیه السلام)- محمّدبن‌فضیل گوید: به امام کاظم (علیه السلام) گفتم: ... سخن خدای عزّوجلّ: إِنَّ الْمُتَّقِینَ؛ فرمود: «به خدا! ما هستیم و شیعیان ما، جز ما کسی آئین ابراهیم (علیه السلام) را ندارد و مردم دیگر از آن برکنارند».

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۲۹۶
الکافی، ج۱، ص۴۳۴/ بحارالأنوار، ج۲۴، ص۳۳۸/ تأویل الآیات الظاهرهًْ، ص۷۳۱/ نورالثقلین
۲
(مرسلات/ ۴۱)

علی‎بن‎إبراهیم (رحمة الله علیه)- إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی ظِلالٍ وَ عُیُونٍ قَالَ: ظِلَالٌ مِنْ نُورٍ أَنْوَرُ مِنَ الشَّمْس.

علی‎بن‎ابراهیم (رحمة الله علیه)- إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی ظِلَالٍ وَعُیُونٍ، سایه‌سارانی از نور، که از آفتاب درخشان‌تر است.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۲۹۶
القمی، ج۲، ص۴۰۰/ نورالثقلین/ البرهان
۳
(مرسلات/ ۴۱)

ابن‎عبّاس (رحمة الله علیه)- إِنَّ الْمُتَّقِینَ {قَالَ: یَعْنِی} الَّذِینَ اتَّقَوُا الشِّرْکَ وَ الذُّنُوبَ {وَ} الْکَبَائِرَ، {وَ هُمْ} عَلِیٌّ وَ الْحَسَنُ وَ الْحُسَیْنُ فِی ظِلالٍ یَعْنِی ظِلَالَ الشَّجَرِ وَ الْخِیَامِ مِنَ اللُّؤْلُؤِ وَ عُیُونٍ یَعْنِی مَاءً طَاهِراً یَجْرِی.

ابن‎عبّاس (رحمة الله علیه)- إِنَّ الْمُتَّقِینَ یعنی کسانی ‎که از شرک و گناهان کبیره پرهیز می‌کنند و صاحب تقوا و دارای پروا می‌باشند. و سرآمد همه‌ی متّقین علی (علیه السلام)، حسن (علیه السلام) و حسین (علیه السلام) هستند که دارای مقامات والای بهشتی هستند و در زیر سایه‎ی درختان و خیمه‌های ساخته شده از لؤلؤ در کنار چشمه‌های زلال آرمیده است.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۲۹۶
شواهدالتنزیل، ج۲، ص۴۱۶
۴
(مرسلات/ ۴۱)

ابن‎عبّاس (رحمة الله علیه)- إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی ظِلالٍ وَ عُیُونٍ مَنِ اتَّقَی الذُّنُوبَ عَلِیُّ‌بْنُ‌أَبِی طَالِبٍ (علیه السلام) وَ الْحَسَنُ (علیه السلام) وَ الْحُسَیْنُ (علیه السلام) فِی ظِلَالٍ مِنَ الشَّجَرِ وَ الْخِیَامِ مِنَ اللُّؤْلُؤِ طُولُ کُلِّ خَیْمَهًٍْ مَسِیرَهًُْ فَرْسَخٍ فِی فَرْسَخٍ ثُمَّ سَاقَ الْحَدِیثَ إِلَی قَوْلِهِ إِنَّا کَذلِکَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ الْمُطِیعِینَ لِلَّهِ أَهْلَ بَیْتِ مُحَمَّدٍ (علیهم السلام) فِی الْجَنَّهًْ.

ابن‎عبّاس (رحمة الله علیه)- إِنَّ الْمُتَّقِینَ فِی ظِلَالٍ وَعُیُونٍ کسانی ‎که از گناهان پرهیز کردند عبارتند از؛ علیّ‎بن‎ابی‌طالب (علیه السلام) و حسن و حسین (علیها السلام) که زیر سایه‌ی درختان و در چادرهایی از مروارید هستند که هرکدام از آن چادرها یک فرسخ در یک فرسخ پهنا دارد، سپس حدیث را ادامه می‌دهد تا آنجا که می‌فرماید: إِنَّا کَذَلِکَ نَجْزِی الْمُحْسِنینَ یعنی پیروی‎کنندگان از خداوند که همانا اهل بیت محمّد (علیهم السلام) هستند، جایگاه آنان در بهشت است.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۲۹۶
المناقب، ج۲، ص۹۴/ البرهان
۵
(مرسلات/ ۴۱)

علی‎بن‎إبراهیم (رحمة الله علیه)- فِی ظِلالٍ وَ عُیُونٍ قَالَ: فِی ظِلَالٍٍ مِن نُور.

علی‎بن‎ابراهیم (رحمة الله علیه)- فِی ظِلَالٍ وَعُیُونٍ، سایه‌سارانی از نور است.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۲۹۶
بحرالعرفان، ج۱۶، ص۲۷۳
بیشتر