آیه ۴۸ - سوره مرسلات

آیه وَ إِذا قِيلَ لَهُمُ ارْكَعُوا لا يَرْكَعُونَ [48]

و هنگامى‎كه به آن‌ها گفته ‎شود ركوع كنيد، ركوع نمى‎كنند.

۱
(مرسلات/ ۴۸)

الباقر (علیه السلام)- عَنْ أَبِی حَمْزَهًَْ الثُّمَالِیِّ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا جَعْفَرٍ (علیه السلام) فِی قَوْلِ اللَّهِ تَعَالَی وَ إِذا قِیلَ لَهُمُ ارْکَعُوا لا یَرْکَعُونَ قَالَ تَفْسِیرُهَا فِی بَاطِنِ الْقُرْآنِ وَ إِذَا قِیلَ لِلنُّصَّابِ وَ الْمُکَذِّبِینَ تَوَلَّوْا عَلِیّاً لَمْ یَفْعَلُوا لِأَنَّهُمُ الَّذِینَ سَبَقَ عَلَیْهِمْ فِی عِلْمِ اللَّهِ مِنَ الشَّقَاءِ.

امام باقر (علیه السلام)- ابوحمزه ثمالی گوید: از امام باقر (علیه السلام) درباره‎ی این آیه: وَإِذَا قِیلَ لَهُمُ ارْکَعُوا لَا یَرْکَعُونَ، پرسیدم. فرمود: «این آیه در باطن قرآن این‌گونه ‎است؛ وَ إذَا قِیلَ لِلنُّصَّابِ تَوَلّوا عَلِیّاً لایَفعَلُونَ؛ اگر به شما دشمنان گفته ‎شود که ولایت علی (علیه السلام) را بپذیرند، سرباز می‌زنند.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۲۹۸
فرات الکوفی، ص۵۳۱/ بحارالأنوار، ج۳۶، ص۱۳۱؛ «لأنهم الذین ... الشقاء»/ تأویل الآیات الظاهرهًْ، ص۷۳۲؛ «لأنهم الذین ... الشقاء»/ البرهان؛ «لأنهم الذین ... الشقاء»
۲
(مرسلات/ ۴۸)

علی‎بن‎إبراهیم (رحمة الله علیه)- قوله: وَ إِذا قِیلَ لَهُمُ ارْکَعُوا لا یَرْکَعُونَ قَالَ: إِذَا قِیلَ لَهُمْ تَوَلَّوْا الْإِمَامَ لَمْ یَتَوَلَّوْه.

علی‎بن‎ابراهیم (رحمة الله علیه)- وَإِذَا قِیلَ لَهُمُ ارْکَعُوا لَا یَرْکَعُونَ، این است که اگر به آن‌ها گفته‎ شود: از امام پیروی‎کنید، آن‌ها پیروی نمی‌کنند.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۲۹۸
القمی، ج۲، ص۴۰۰/ تأویل الآیات الظاهرهًْ، ص۷۳۲؛ «یوالونه» بدل «لم یتولوه»/ نورالثقلین
۳
(مرسلات/ ۴۸)

علی‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- وَ إِذا قِیلَ لَهُمُ ارْکَعُوا لایَرْکَعُونَ یعنی نماز نمی‎خوانند.

علی‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- وَ إِذا قِیلَ لَهُمُ ارْکَعُوا لایَرْکَعُونَ یعنی نماز نمی‎خوانند.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۳۰۱
۴
(مرسلات/ ۴۸)

الائمه (علیهم السلام)- لَا خَیْرَ فِی دِینٍ لَیْسَ فِیهِ رُکُوعٌ وَ سُجُود.

ائمّه (علیهم السلام)- در دینی که در آن رکوع و سجود نباشد خیری نیست.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۳۰۰
المناقب، ج۱، ص۵۷/ نورالثقلین
بیشتر