آیه وَ طَعاماً ذا غُصَّةٍ وَ عَذاباً أَليماً [13]
و غذايي گلوگير، و عذابي دردناك.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- وَ طَعاماً ذا غُصَّةٍ أَیْ لَا یَقْدِرُ أَنْ یَبْلَعَه.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- منظور از: وَ طَعَامًا ذَا غُصَّةٍ این است که نمی تواند آن را ببلعد.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- وَ طَعاماً ذا غُصَّةٍ أَیْ ذَا شَوْکٍ یَأْخُذُ الْحَلْقَ فَلَا یَدْخُلُ وَ لَا یَخْرُجُ.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- منظور از وَ طَعَامًا ذَا غُصَّةٍ یعنی دارای خار؛ که در گلو، گیر می‌کند و نه پایین می‌رود و نه خارج می‌شود.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- أَنَّ النَّبِیَّ (صلی الله علیه و آله) سَمِعَ قَارِئاً یَقْرَأُ هَذَا فَصَعِقَ.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- پیامبر (صلی الله علیه و آله) از قرائت‌کننده‌ای شنید که این آیه را تلاوت می‌کند؛ [از شنیدن آن] بی‌هوش شد.