آیه رَبُّ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ فَاتَّخِذْهُ وَكيلاً [9]
اوست پروردگار مشرق و مغرب كه معبودي جز او نيست، پس او را تكيه‌گاه خود انتخاب كن.
أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- فَقَامَ إِلَیْهِ ابْنُ الْکَوَّاءِ فَقَال ... یَا أَمِیرَالْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام) وَجَدْتُ کِتَابَ اللَّهِ یَنْقُضُ بَعْضُهُ بَعْضاً قَالَ ثَکِلَتْکَ أُمُّکَ یَا ابْنَ الْکَوَّاءِ کِتَابُ اللَّهِ یُصَدِّقُ بَعْضُهُ بَعْضاً وَ لَا یَنْقُضُ بَعْضُهُ بَعْضاً فَسَلْ عَمَّا بَدَا لَکَ قَالَ یَا أَمِیرَالْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام) سَمِعْتُهُ یَقُولُ بِرَبِّ الْمَشارِقِ وَ الْمَغارِبِ وَ قَالَ فِی آیَهًٍْ أُخْرَی رَبُّ الْمَشْرِقَیْنِ وَ رَبُّ الْمَغْرِبَیْنِ وَ قَالَ فِی آیَهًٍْ أُخْرَی رَبُّ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ قَالَ ثَکِلَتْکَ أُمُّکَ یَا ابْنَ الْکَوَّاءِ هَذَا الْمَشْرِقُ وَ هَذَا الْمَغْرِبُ وَ أَمَّا قَوْلُهُ رَبُّ الْمَشْرِقَیْنِ وَ رَبُّ الْمَغْرِبَیْنِ فَإِنَّ مَشْرِقَ الشِّتَاءِ عَلَی حِدَهًٍْ وَ مَشْرِقَ الصَّیْفِ عَلَی حِدَهًٍْ أَ مَا تَعْرِفُ ذَلِکَ مِنْ قُرْبِ الشَّمْسِ وَ بُعْدِهَا وَ أَمَّا قَوْلُهُ بِرَبِّ الْمَشارِقِ وَ الْمَغارِبِ فَإِنَّ لَهَا ثَلَاثَمِائَهًٍْ وَ سِتِّینَ بُرْجاً تَطْلُعُ کُلَّ یَوْمٍ مِنْ بُرْجٍ وَ تَغِیبُ فِی آخَرَ وَ لَا تَعُودُ إِلَیْهِ إِلَّا مِنْ قَابِلٍ فِی ذَلِکَ الْیَوْم.
امام علی (علیه السلام)- اصبغ‌بن‌نباته گوید: ... ابن‌کوّاء گفت: «ای امیرالمؤمنین! من برخی آیات قرآن را ناقض هم یافته‌ام». فرمود: «مادرت به عزایت باد! آیات کتاب خدا همه‌اش تصدیق‌کننده‌ی هم است، نه ناقض و ردکننده‌ی هم! هرچه به خاطرت می‌آید بپرس»! گفت: ای امیرالمؤمنین! در آیه‌ای فرماید: سوگند به پروردگار مشرق‌ها و مغرب‌ها. (معارج/۴۰) و در آیه‌ی دیگری: او پروردگار دو مشرق و پروردگار دو مغرب است!. (رحمن/۱۷) و در جای دیگر فرموده است: قالَ رَبُّ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ». فرمود: «مادرت در عزایت باد! ای ابن‌کوّاء، این مشرق است، این هم مغرب، و امّا آیه: رَبُّ الْمَشْرِقَیْنِ وَ رَبُّ الْمَغْرِبَیْنِ به تحقیق که مشرق زمستان بر حدّی و مشرق تابستان نیز بر حدّی است. آیا این را از دوری و نزدیکی خورشید متوجّه نمی‌شوی»؟ و امّا آیه: بِرَبِّ الْمَشارِقِ وَ الْمَغارِبِ، آن سیصدوشصت برج دارد، هر روز در برجی حاضر و از برجی دیگر غایب می‌شود، و فقط در سال دیگر در همان روز به همان برج باز می‌گردد.
الزّهرا (سلام الله علیها)- أَنَّ فَاطِمَهًَْ (سلام الله علیها) تَمَنَّتْ وَکِیلًا عِنْدَ غَزَاهًِْ عَلِیٍّ (علیه السلام) فَنَزَلَ رَبُّ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ فَاتَّخِذْهُ وَکِیلًا.
حضرت زهرا (سلام الله علیها)- حضرت فاطمه (سلام الله علیها) در زمان‌هایی که علی (علیه السلام) به جنگ می‌رفت از او می‌خواست که برای تصدّی وظایفش در خارج خانه و تأمین نیازمندی‌های فرزندان، وکیلی تعیین نماید که در این‌باره آیه: رَبُّ الْمشْرِقِ وَ المَغْرِبِ، لا إِلهَ إِلَّا هُوَ، فَاتَّخِذْهُ وَکِیلًا بر پیغمبر (صلی الله علیه و آله) نازل شد.