آیه إِنَّا سَنُلْقي عَلَيْكَ قَوْلاً ثَقيلاً [5]
چرا كه ما به‌زودي سخني سنگين به تو القا خواهيم كرد.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- سَنُلْقِی عَلَیْکَ قَوْلًا ثَقِیلًا قَالَ قِیَامُ اللَّیْلِ وَ هُوَ قَوْلُهُ إِنَّ ناشِئَةَ اللَّیْلِ هِیَ أَشَدُّ وَطْئاً وَ أَقْوَمُ قِیلًا قَالَ أَصْدَقُ الْقَوْلِ.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- منظور از إِنَّا سَنُلْقِی عَلَیْکَ قَوْلًا ثَقِیلًا، شب خیزی و نماز شب است، همان‌گونه که خداوند در ادامه می‌فرماید: مسلّماً نماز و عبادت شبانه پابرجاتر و با استقامت‌تر است. (مزمّل/۶)، منظور از أَقْوَمُ، صادق‌تر است.
أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- فَلَقَدْ نَزَلَتْ عَلَیْهِ وَ هُوَ عَلَی بَغْلَتِهِ الشَّهْبَاءَ وَ ثَقُلَ عَلَیْهَا الْوَحْیُ حَتَّی وَقَفَ وَ تَدَلَّی بَطْنُهَا حَتَّی رُئِیَتْ سُرَّتُهَا تَکَادُ تَمَسُّ الْأَرْضَ.
امام علی (علیه السلام)- این آیه درحالی‌که پیامبر (صلی الله علیه و آله) بر قاطر ماده‌ی قدرتمندی سوار بود، نازل شد وحی بر آن (قاطر) سنگینی کرد به قدری که ایستاد و شکمش را پایین آورد تا آنجا که سینه‌اش را دیدم که نزدیک بود با زمین برخورد کند.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- أَخَذَ رَسُولُ الله (صلی الله علیه و آله) مَا کَانَ یَأْخُذُهُ مِنَ الْبُرَحَاءِ عِنْدَ نُزُولِ الْوَحْیِ عَلَیْهِ فَثَقُلَ حَتَّی کَادَتْ نَاقَتُهُ أَنْ تَبْرَکَ مِنْ ثِقْلِ الْوَحْیِ، فَسُرِّیَ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) وَ هُوَ یَسْکُبُ الْعَرَقَ عَنْ جَبْهَتِهِ.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- [هنوز اندکی از راه را بیشتر نرفته بود که] آن سختی و مشقّتی که هنگام نزول وحی بر رسول خدا (صلی الله علیه و آله) وارد می‌گردید، بر وی پدیدار گشت. ایشان آن قدر سنگین شده بود که نزدیک بود شتر از سنگینی وحی در گِل فرود رود. در همان حال که رسول خدا (صلی الله علیه و آله) عرق می‌ریخت، ناگهان عرق‌های او پاک شد.