آیه قُمِ اللَّيْلَ إِلاَّ قَليلاً [2]
شب را، جز كمي، به پا خيز.
الباقر (علیه السلام)- عَنْ مُحَمَّدِ‌بْنِ‌مُسْلِمٍ عَنْ أَبِی‌جَعْفَرٍ (علیه السلام) قَال سَأَلْتُهُ عَنْ قَوْلِ اللَّهِ تَعَالَی قُمِ اللَّیْلَ إِلَّا قَلِیلًا قَالَ أَمَرَهُ اللَّهُ أَنْ یُصَلِّیَ کُلَّ لَیْلَهًٍْ إِلَّا أَنْ یَأْتِیَ عَلَیْهِ لَیْلَهًٌْ مِنَ اللَّیَالِی لَا یُصَلِّی فِیهَا شَیْئاً.
امام باقر (علیه السلام)- محمّدبن‌مسلم گوید: از امام باقر (علیه السلام) درباره‌ی این آیه: قُمِ اللَّیْلَ إِلَّا قَلِیلًا پرسیدم. فرمود: «خداوند او را امر کرده که هر شب نماز بخواند مگر شبی را که خدا بگوید در آن نمازی نخواند».
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- إِنَ فِی الْجَنَّهًِْ غُرَفاً یُرَی ظَاهِرُهَا مِنْ بَاطِنِهَا وَ بَاطِنُهَا مِنْ ظَاهِرِهَا یَسْکُنُهَا مِنْ أُمَّتِی مَنْ أَطَابَ الْکَلَامَ وَ أَطْعَمَ الطَّعَامَ وَ أَفْشَی السَّلَامَ وَ صَلَّی بِاللَّیْلِ وَ النَّاسُ نِیَام.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- در بهشت غرفه‌هایی است که درونش از برون و برونش از درون پیداست کسانی از امّتم را در آنجا وارد کنند که خوش کلام و خوراننده‌ی طعام و آشکارکننده‌ی سلام باشند و شب که مردم بخوابند نماز بخوانند.