آیه إِنَّ ناشِئَةَ اللَّيْلِ هِيَ أَشَدُّ وَطْئاً وَ أَقْوَمُ قيلاً [6]
به يقين نماز و عبادت شبانه گامي استوارتر و گفتاري پايدارتر است.
الصّادق (علیه السلام)- یَعْنِی بِقَوْلِهِ وَ أَقْوَمُ قِیلًا قِیَامَ الرَّجُلِ عَنْ فِرَاشِهِ یُرِیدُ بِهِ اللَّهَ لَا یُرِیدُ بِهِ غَیْرَهُ.
امام صادق (علیه السلام)- منظور از وَ أَقْوَمُ قِیلًا، به پا خاستن از رختخواب است که تنها برای خداوند باشد نه برای کسی دیگر.
الأئمّهًْ (علیهم السلام)- عَلِیُّ‌بْنُ‌مُحَمَّدٍ بِإِسْنَادِهِ عَنْ بَعْضِهِمْ (علیهم السلام) إِنَّ ناشِئَةَ اللَّیْلِ هِیَ أَشَدُّ وَطْئاً وَ أَقْوَمُ قِیلًا قَالَ هِیَ رَکْعَتَانِ بَعْدَ الْمَغْرِبِ ... مَنْ وَاظَبَ عَلَیْهِ کُتِبَ لَهُ بِکُلِّ صَلَاهًٍْ سِتُّمِائَهًِْ أَلْفِ حَجَّهًٍْ.
ائمّه (علیهم السلام)- علی‌بن‌محمّد با اسنادش به یکی از ائمّه (علیهم السلام) نقل می‌کند که درباره‌ی گفتار خداوند متعال: إِنَّ ناشِئَةَ اللَّیْلِ هِیَ أَشَدُّ وَطْئاً وَ أَقْوَمُ قِیلًا فرمود: «و به‌راستی که پدیده [و نماز] شب... هرکس این نماز را بجا آورد و بر آن مواظبت نماید، خداوند در برابر هر نماز برای او ششصدهزار حجّ می‌نویسد.
السجّاد (علیه السلام)- رُوِیَ عَنْ عَلِیِّ‌بْنِ‌الْحُسَیْنِ (علیه السلام) أَنَّهُ کَانَ یُصَلِّی بَیْنَ الْمَغْرِبِ وَ الْعِشَاءِ وَ یَقُولُ أَ مَا سَمِعْتُمْ قَوْلَ اللَّهِ تَعَالَی إِنَّ ناشِئَةَ اللَّیْلِ هَذِهِ نَاشِئَهًُْ اللَّیْل.
امام سجّاد (علیه السلام)- روایت شده که امام سجّاد (علیه السلام) ما بین نماز مغرب و نماز عشا نماز می‌خواند و می فرمود: «آیا سخن خدای متعال: إِنَّ ناشِئَةَ اللَّیْلِ را نشنیده‌اید. و این نماز ناشِئَةَ اللَّیْلِ است.
الصّادقین (علیها السلام)- هِیَ الْقِیَامُ فِی آخِرِ اللَّیْلِ إِلَی صَلَاهًِْ اللَّیْلِ.
امام باقر و امام صادق (علیها السلام)- إِنَّ ناشِئَةَ اللَّیْلِ یعنی بیداری در آخر شب تا نماز شب است.