آیه يَوْمَ تَرْجُفُ الْأَرْضُ وَ الْجِبالُ وَ كانَتِ الْجِبالُ كَثيباً مَهيلاً [14]
در آن روز كه زمين و كوه‌ها سخت به لرزه درمي‌آيد، و كوه‌ها [چنان درهم كوبيده مي‌شود كه] به شكل توده‌هايي از شن نرم در مي‌آيد.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- یَوْمَ تَرْجُفُ الْأَرْضُ وَ الْجِبالُ أَیْ تَخْسِفُ وَ کانَتِ الْجِبالُ کَثِیباً مَهِیلًا قَالَ مِثْلَ الرَّمْلِ یَنْحَدِرُ.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- یَوْمَ تَرْجُفُ الْأَرْضُ وَ الْجِبَالُ، یعنی اینکه فرو رود و ناپدید شود و منظور از وَ کَانَتِ الْجِبَالُ کَثِیبًا مَّهِیلًا، یعنی مانند ماسه‌ای که سرازیر می‌شود.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- یَوْمَ تَرْجُفُ الْأَرْضُ وَ الْجِبالُ أَیْ تَتَحَرَّکُ بِاضْطِرَابٍ شَدِیدٍ وَ کانَتِ الْجِبالُ کَثِیباً مَهِیلاً أَیْ رَمْلًا سَائِلًا مُتَنَاثِراً.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- یَوْمَ تَرْجُفُ الْأَرْضُ وَ الْجِبَالُ؛ یعنی روزی که زمین و کوه‌ها با اضطراب شدیدی تکان می‌خورند. وَ کَانَتِ الْجِبَالُ کَثِیبًا مَّهِیلًا؛ یعنی رمل و ریگی روان و پراکنده می‌شوند.